حضور سازمان بهزیستی در هجدهمین اجلاس کنوانسیون حمایت از حقوق افراد معلول

فراتر از یک تعهد ،بیشتر از یک مسئولیت

هجدهمین اجلاس سالانه کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت در هفته پیش رو در نیویورک برگزار می شود. در این اجلاس مهم ، بیش از 1,000 شرکت‌کننده از جمله نمایندگان رسمی  185 کشور عضو کنوانسیون حضور دارند. با توجه به تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت و در راستای اجرای مفاد کنوانسیون مربوطه، حضور مؤثر و هدفمند نمایندگان کشورمان در مجامع تخصصی بین‌المللی، به‌ویژه اجلاس سالانه کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت (CRPD)، از اهمیتی راهبردی برخوردار است. سازمان بهزیستی کشور، به‌عنوان نهاد مسئول سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و اجرای بخشی از وظایف دولت در قبال افراد دارای معلولیت، شایسته‌ترین مرجع برای نمایندگی از سوی جمهوری اسلامی ایران در این رویداد جهانی است.
در جهانی که عدالت اجتماعی و برابری حقوق، از اصول بنیادین توسعه‌ی پایدار شمرده می‌شود، حضور فعالانه‌ی کشورها در مجامع بین‌المللی حقوق بشر، نه‌تنها یک ضرورت اخلاقی، بلکه یک تعهد ملی است. اجلاس کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت در آمریکا، بستری است برای بازتاب دغدغه‌ها، چالش‌ها و پیشرفت‌های کشورها در زمینه‌ی حمایت از حقوق یکی از نادیده‌گرفته‌شده‌ترین اقشار جامعه: افراد دارای معلولیت.
این اجلاس، فرصتی مغتنم برای تبادل تجارب، بهره‌گیری از تجارب موفق کشورها، معرفی اقدامات انجام‌شده در سطح ملی، و همچنین جلب همکاری‌های بین‌المللی در زمینه حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت محسوب می‌شود. بدون تردید، عدم حضور فعال و رسمی در چنین نشست‌هایی، ضمن ایجاد خلأ در فرآیند دیپلماسی اجتماعی و حقوق بشری کشور، ممکن است پیامدهایی نظیر تضعیف جایگاه ایران در گزارش‌های نهادهای بین‌المللی، و نادیده‌گرفته‌شدن ظرفیت‌ها و چالش‌های داخلی در حوزه معلولیت را در پی داشته باشد.
افزون بر آن، با توجه به روند شتابان توسعه سیاست‌های جامع توانمندسازی در سطح جهانی و نقش فزاینده فناوری‌های نوین در ارتقاء کیفیت زندگی افراد دارای معلولیت، مشارکت سازمان بهزیستی در این اجلاس می‌تواند زمینه‌ساز تدوین راهبردهای دقیق‌تر، علمی‌تر و هماهنگ‌تر در سطح ملی گردد. چنین حضوری، نه صرفاً از منظر پروتکل‌های بین‌المللی، بلکه از حیث منافع اجتماعی داخلی، ضرورتی انکارناپذیر است.
باید اذعان داشت که در صورت فقدان نمایندگان تخصصی و مسئول از کشورمان، نه تنها زمینه دفاع مؤثر از دستاوردهای ملی فراهم نخواهد شد، بلکه مخاطراتی نظیر تفسیر نادرست از وضعیت داخلی و تصمیم‌گیری‌های ناعادلانه توسط مجامع بین‌المللی نیز متصور است. از این‌رو، حمایت مادی و معنوی از اعزام هیئت‌های تخصصی از سوی سازمان بهزیستی، گامی مهم در راستای حفظ شأن و اعتبار جمهوری اسلامی ایران در عرصه جهانی و تقویت حقوق شهروندان دارای معلولیت است.
در نهایت، انتظار می‌رود مراجع ذی‌ربط با درک حساسیت موضوع و اهمیت راهبردی آن، زمینه حضور شایسته، کارشناسی‌شده و منسجم سازمان بهزیستی را در اجلاس پیش‌رو فراهم آورند تا صدای واقعی جامعه افراد دارای معلولیت کشور، در تریبون‌های بین‌المللی با قدرت و اعتبار شنیده شود.