| گروه بين الملل |  
 سرانجام همان گونه که پيش بيني مي شد، بنيامين نتانياهو نخست وزير رژيم صهيونيستي در تشکيل دولت جديد در سرزمين‌هاي اشغالي شکست خورد. اين شکست، مي تواند نقطه آشکارساز سقوط نتانياهو از قدرت باشد. هم اکنون نتانياهو از اينکه رقيب وي بني گانتز مسئول تشکيل دولت ائتلافي گرديده، به شدت بيمناک است. وي از هيچ گونه اقدامي براي جلوگيري از تشکيل دولت توسط گانتز دريغ نمي کند. با اين حال نخست وزير رژيم صهيونيستي، به شدت نگران رفتار سياسي غير قابل پيش بيني آويگدور ليبرمن ( رهبر حزب اسرائيل بيتنا) است. در صورتي که ليبرمن به سوي گانتز و ائتلاف با او متمايل شود، ديگر جايي براي مانور نتانياهو باقي نخواهد ماند و وي ناچار به ترک قدرت خواهد شد. 
«بنيامين نتانياهو»، اخيرا  انصرافش از تشکيل کابينه را به صورت رسمي اعلام کرد.در همين ارتباط گفته شده که نتانياهو اختيار تشکيل کابينه را به 
«روون ريولين»، رئيس رژيم صهيونيستي برگردانده است.در اين شرايط با ناکامي نتانياهو ،«بني گانتز»، رئيس ائتلاف آبي و سفيد و رقيب اصلي او مأمور تشکيل کابينه معرفي شده است.  نتانياهو در اوايل مهرماه امسال پس از اعلام نتايج دومين انتخابات پارلماني رژيم صهيونيستي همچنان نتوانست اکثريت آرا را به دست آورد و آراي رقيب او، يعني بني گانتز کمي بيشتر شد.با اين حال نتانياهو از ۳ مهرماه مأمور تشکيل کابينه شده بود، اما موفق به تشکيل کابينه نشد و در نهايت انصراف خود را از تشکيل کابينه اعلام کرد.با وجود برگزاري دومين انتخابات پارلماني رژيم صهيونيستي طي شش ماه اخير ، اختلافات حزبي و گسترش شکاف بين سياستمداران صهيونيستي مانع از تشکيل کابينه شده است.
نخست‌وزير رژيم صهيونيستي در اين پيام ويدئويي در صفحه فيسبوک خود گفت: بعد از دريافت مجوز تشکيل کابينه، «بي‌امان» براي تشکيل کابينه فراگير تلاش کرده است. نتانياهو گفت تلاش‌هاي او براي آوردن بني گانتز به ميز مذاکره و جلوگيري از برگزاري يک انتخابات ديگر به شکست منجر شده و او هر بار، اين درخواست‌ها را رد کرده است. نخست‌وزير رژيم صهيونيستي اين پيام را در حالي منتشر کرده که هنوز دو روز ديگر براي تشکيل کابينه فرصت داشت. پس از اين پيام، ريولين با صدور بيانيه‌اي گفت: قصد دارد بني گانتز را مأمور تشکيل کابينه کرده و به او ۲۸ روز براي اين کار فرصت بدهد. احتمال مي‌رود او تصميم خودش را ظرف ۷۲ ساعت آينده اعلام کند. ريولين گفت که قصد دارد وارد رايزني‌هايي با احزاب سياسي درباره قصد خودش براي اعطاي مجوز تشکيل کابينه به بني گانتز شود. 
در صورتي که تلاش گانتز براي تشکيل کابينه فراگير شکست بخورد، هر قانونگذار پارلمان رژيم صهيونيستي که از حمايت دستکم ۶۱ عضو اين پارلمان برخوردار باشد، مي‌تواند مأمور تشکيل کابينه شود.در صورتي که پارلمان رژيم صهيونيستي ظرف 
۲۱ روز نتواند چنين عضوي از پارلمان را مشخص کند، بايستي براي سومين بار در فلسطين اشغالي انتخابات سراسري برگزار شود.   رئيس رژيم صهيونيستي روز سوم مهرماه سال جاري «بنيامين نتانياهو»، رئيس حزب ليکود و نخست‌وزير فعلي اين رژيم را مأمور تشکيل کابينه کرد. نتانياهو پس از آن مأمور تشکيل کابينه شد که گفت‌وگوي او با گانتز براي تشکيل کابينه فراگير شکست خورد.  او براي تشکيل کابينه ۲۸ روز فرصت داشت و مي‌بايست حمايت ۶۱ نماينده را جلب مي‌کرد.قبل‌تر از آن روزنامه «هاآرتص» گزارش داده بود بعد از کشمکش‌هاي فراوان در فلسطين اشغالي براي تعيين نخست‌وزير جديد و مأمور تشکيل کابينه، «بني گانتز» رئيس «ائتلاف آبي‌وسفيد» قصد دارد از حق خود براي نخست‌وزيري بگذرد.روزنامه «هاآرتص» به نقل از منابعي در ائتلاف آبي‌وسفيد گزارش داد که دليل تصميم گانتز براي گذشتن از حق خود اين است که او مي‌خواهد نتانياهو ابتدا مأمور تشکيل کابينه شود و به دليل اينکه مانند 6 ماه پيش احتمال ناتواني وي در اين کار وجود دارد، مجددا شکست بخورد.بعد از اعلام رسمي نتايج انتخابات سراسري در فلسطين اشغالي از سوي کميته مرکزي انتخابات و مشخص شدن عقب بودن يک کرسي حزب ليکود از ائتلاف آبي‌وسفيد بود که ريولين تعيين مأمور تشکيل کابينه را به تعويق انداخت.
بر اساس نتايج رسمي منتشرشده از سوي کميته مرکزي انتخابات رژيم صهيونيستي، ائتلاف 
«آبي و سفيد» به رهبري «بني گانتز» توانست با مجموع ۲۵/۸۱ درصد کل آراء، تعداد ۳۳ کرسي از پارلمان را به خود اختصاص دهد. حزب ليکود به رهبري «بنيامين نتانياهو» نيز با مجموع 
۲۵/۰۹ درصد آراء توانست ۳۲ کرسي را در کنست کسب کند.نتانياهو شهريورماه سال جاري با انتشار يک پيام ويدئويي، ضمن پذيرش شکست در تشکيل ائتلاف راست‌گرا، از گانتز دعوت کرد تا با هم ملاقات جدي براي تشکيل کابينه فراگير داشته باشند. گانتز اما در آن زمان با رد پيشنهاد رهبر حزب ليکود مبني بر نخست‌وزيري چرخشي و ائتلاف براي کابينه فراگير، گفته بود خودش بايد ابتدا مأمور تشکيل کابينه شود.از سوي ديگر، عضو گروه صلح «کدپينک» آمريکا، بن بست سياسي در رژيم صهيونيستي را ادامه‌ دار دانست و گفت: «بنيامين نتانياهو» همچون «دونالد ترامپ» غرق در فساد است و خود را در گوشه‌اي گرفتار مي‌بيند.«آريل گلد» در گفت‌ وگوي اختصاصي با ايرنا افزود: نژادپرستي شيرازه سياست رژيم صهيونيستي را تشکيل مي‌دهد و بن‌بست سياسي تشکيل کابينه، نتيجه رويکرد نژادپرستانه همه گروه‌ها و احزاب اسرائيل است.وي تصريح کرد: اسرائيل بر سر دو راهي سرنوشت سازي ميان دولت آپارتايد سکولار يا يک دولت آپارتايد مذهبي قرار گرفته است.گلد با اشاره به احتمال برگزاري يک انتخابات پارلماني ديگر در رژيم صهيونيستي گفت: ترديدي جدي درباره توان نتانياهو و همچنين «بني گانتز» براي تشکيل کابينه وجود دارد. براي همين، اسرائيل به سمت برگزاري سومين انتخابات حرکت مي کند.
وي با اشاره به عجيب بودن برگزاري سه انتخابات پياپي «کنست» پارلمان رژيم اشغالگر در طول يک سال اظهار کرد: آن چيزي که بايد به آن نگاه کرد، وجود نژادپرستي عميق در اسرائيل است. شهروندان فلسطيني و رأي دهندگان فلسطيني در داخل اسرائيل تأثير بزرگي بر اين انتخابات اخير داشتند.اين فعال سياسي آمريکا ادامه داد: اما به دليل اينکه همه احزاب اسرائيل نژادپرست هستند و از اشغالگري و سياست آپارتايد پشتيباني مي کنند، نمي خواهند که وارد فهرست مشترک با فلسطيني‌هاي داخل اسرائيل بشوند.

| گروه اجتماعي- مريم رمضاني |
مي گويند فرونشست زمين از ساير مخاطرات طبيعي، سبقت گرفته و مي تواند عاملي براي ويراني در زلزله باشد، تقريبا اغلب صاحب نظران بر اين موضوع اتفاق نظر دارند که زلزله‌اي متوسط هم مي‌تواند آثار تخريبي فراواني برجاي بگذارد. 
برهمين اساس، عبدالرضا سعادت مديرکل نقشه‌برداري زميني و ژئودزي سازمان نقشه‌برداري کشور درباره فرونشست تهران گفته است: «کمربندي تهران (بزرگراه آزادگان)، بزرگراه آيت‌الله سعيدي و جاده کرج به سمت شهريار؛ سه منطقه تهران هستند که طي ۲۰ سال گذشته قريب به ۲متر کاهش ارتفاع را تجربه کرده‌اند. ۱۱۸۲ کيلومترمربع در تهران با جمعيت ۳۳۶ هزار نفري تحت تأثير فرونشست است و فرودگاه امام و استان البرز بيشترين نرخ را به خود اختصاص داده‌اند. در جوادآباد، ورامين و پاکدشت و مناطق ۱۹ تا ۱۷ تهران نيز فرونشست زيادي را شاهد هستيم.»
تورج متولي زاده در قامت زمين شناس، معتقد است: فرونشست زمين، آرام و تدريجي اتفاق مي افتد و تمام ساختمان ها را خرد مي کند بدون اينکه ما متوجه آن باشيم. او در گفت و گو با رسالت، عنوان مي کند: اگر در گذشته با يک زمين لرزه 5 ريشتري، ساختمان آسيب مي ديد، در حال حاضر با زمين لرزه هاي کوچکتر آسيب مي بيند و اين مسئله در همه نقاط شهر تهران معنا و مفهومي ندارد زيرا همه نقاط اين کلانشهر در حال فرونشست نيست و فقط بخش کوچکي، پتانسيل و ظرفيت فرونشست را دارد و متأسفانه بدترين ساخت و سازها را هم در همين مناطق داريم. 
*موضوع فرونشست تهران، بسيار جدي
او در ادامه بيان مي کند: موضوع فرونشست زمين در تهران، بسيار جدي است، به خصوص در جنوب غربي شهر تهران و هرچقدر  سرعت داشته باشد با چندين مخاطره مواجه خواهيم بود و ميزان آسيب پذيري هم بيشتر مي شود.  
به اذعان او، به دليل برداشت بي رويه آب در حدود 50 سال اخير در محدوده تهران و اطراف آن با حفر چاه هاي عميق، شاهد وخامت اوضاع هستيم، درحالي که اين برداشت، بي رويه و غيرقانوني بوده، به هرحال زمين يک آستانه تحملي دارد، اين ها آب را در بخش هاي مختلف تهران به ويژه مناطق جنوب و جنوب غربي و بخش هايي از شرق برداشت کرده اند و اين موضوع موجب فرونشست زمين شده است که ميزان سالانه آن در برخي بخش ها رکورد جهاني دارد، يعني مثلا در غرب تهران و محدوده دشت‌هاي نزديک به شهريار يا در جنوب شهر قدس، فرونشست به حدود 30 تا 35 سانتي متر 
در سال مي رسد و اين عدد خيلي بالاست يا در بخش هايي از جنوب تهران به سمت جنوب شرق تهران اين ميزان به حدود 25 سانتي متر در سال مي رسد. يعني تقريبا هر چهار سال يک متراست. 
متولي زاده يادآوري مي کند که اين نشست ها الزاما در داخل شهر تهران نيستند ولي برخي از مناطق شهري تهران مثل منطقه 9، 10، 18، 19، 20، 21 تحت تأثير فرونشست ها قرار دارند. يعني اگر منطقه اي، سالانه 35 سانتي متر فرونشست مي کند، در برخي از مناطق تهران اين ممکن است به يک تا سه سانتي متر در سال برسد و عمدتا در مناطق جنوب و جنوب شرق تا بخش هايي از مناطق مرکزي تهران اتفاق مي افتد، اين فرونشست به ساختمان ها آسيب مي زند. آن مناطقي که از فرونشست آسيب ديدند در واقع کانديدهاي سريع تري هستند براي زلزله هايي که مي تواند شدت کمتري داشته باشد. 

|گروه سياسي|
ديروز شعبه اول دادگاه ويژه رسيدگي به جرايم اقتصادي، ميزبان پنجمين جلسه متهمان اخلال در نظام اقتصادي کشور بود که با رياست حجت الاسلام و المسلمين موحد، قاضي اين دادگاه و قهرماني نماينده دادستان و وکلاي متهمان برگزار شد.
براساس گزارش خبرنگار «رسالت»، پيش از اين دادگاه، رسيدگي به اتهامات علي ديواندري و هشت متهم ديگر در ۲۶ شهريور ۹۸ برگزار شد. وي به  همراه  مجيد سعادتي، بهروز مختاري، رحمت باختري، مهدي فلاحتيان، حسين ابوالحسني، اسماعيل احدي ، سمانه آشتياني و وحيد نماري، متهم به اخلال در نظام اقتصادي کشور هستند.
علي ديواندري مديرعامل سابق بانک ملت متهم رديف اول اين پرونده است. طبق گفته هاي قهرماني نماينده دادستان، وي به اخلال عمده در نظام ارزي کشور از طريق تشکيل و سردستگي شبکه کلاهبرداري و خيانت در امانت به مبلغ  ۱۶ هزار دلار و سفرهاي محرمانه و مشارکت در قاچاق حرفه اي ارز به مبلغ 50 هزار يورو متهم  است. مجيد سعادتي هم  که همکاري علي ديواندري در بانک ملت و از بازنشستگان اين بانک محسوب مي شود، متهم به اخلال عمده در نظام اقتصادي کشور بوده و متهم به خيانت در امانت به مبلغ 36 ميليون دلار وجه و مشارکت در قاچاق ارز به ترکيه است. طبق اظهارات نماينده دادستان، مجيد سعادتي در بانک ملت و ابوالحسني در بانک پارسيان، اقدامات خود را تحت نظارت علي ديواندري ، در مورد خريد ۲ کشتي به صورت محرمانه انجام دادند. به گفته قهرماني دستور پرداخت ۳۶ ميليون دلار به ابوالحسني از طريق علي ديواندري در بانک پارسيان صورت گرفته است.
دردادگاه پنجم، قاضي موحد با اشاره به اينکه سه  تن از متهمان اين پرونده متواري بوده و تحت پيگرد هستند از وکيل مهدي فلاحتيان خواست تا دفاعيات خود را مطرح کند. وي در دفاعيات خود با اشاره  به اينکه گزارش هيئت کارشناسي مورد اعتراض وي و موکلش قرار دارد، بدهي فلاحتيان را 196 ميليون درهم عنوان کرد.
قاضي موحد نيز طي سخناني گفت: در جلسه اول نيز گفتم که هر ملکي وجود دارد معرفي کنيد و به بانک پارسيان ارائه دهيد تا بخشي از بدهي‌ها پرداخت شود، اما اين کار را انجام نداديد؛ چند سال فرصت براي تسويه وجود داشت اما هيچ اقدامي صورت نگرفت.
وکيل فلاحتيان هم در پاسخ گفت: اتهام انتسابي به موکل بنده بدون دلايل محکمه پسند است و تقاضاي صدور حکم شايسته مبني بر برائت متهم را خواستارم.
 در ادامه قاضي موحد از نماينده بانک پارسيان خواست تا در جايگاه حاضر شود. علي عربي مدير عامل شرکت پارسيس کيش و نماينده بانک پارسيان گفت: در مورد 110 ميليون درهم مصوبه هيئت مديره وجود ندارد و هيچ اقدامي براي تسويه صورت نگرفته و بدون جريمه 6 ميليون دلار و با جريمه حدود 9 ميليون دلار بدهي دارد و فقط دو ملک معرفي شده که حاضريم تهاتر صورت گيرد اما متاسفانه املاک معرفي شده توقيف هستند. سهام بانک صادرات را فروختيم و تاکنون حدود 32 ميليارد و 500 ميليون تومان وصول کرديم. کل مبلغ حدود 207 ميليون درهم است که 110 ميليون درهم تسهيلات بوده و مابقي آن اماني بوده است.
 پس از سخنان مديرعامل شرکت پارسيس کيش، قهرماني نماينده دادستان طي سخناني گفت: وکيل متهم فلاحتيان، وعده ارائه اسناد داده بودند و بايد سه مورد شامل اسناد برگشت 110 ميليون درهم،‌ اسناد حساب اماني فلاحتيان و اسناد حسابرسي‌ها در بانک را ارائه مي‌داديد. دو زونکن به دست ما رسيد اما هيچ کدام از اين موارد در آنها وجود ندارد؛ همين الان اسناد را نشان دهيد تا عکاسان و خبرنگاران آن را ثبت کنند.
وي افزود: وکيل متهم فلاحتيان در جلسه قبل گفت که پول‌هاي بانک ملت و بانک پارسيان اماني بوده و الان اعلام مي کنند که  موکل‌شان اقساط را پرداخت مي‌کرده است شما از خيانت در امانت دفاع مي‌کنيد يا از تسهيلات؟ مگر شرکت‌هاي زير مجموعه بانک مجاز به اعطاي تسهيلات بودند اگر تسهيلات گرفته شده گفتيد که مصوبه دارد که همين الان ارائه دهيد و به خبرنگاران نشان دهيد.
قاضي موحد در پايان اين بخش از وقت دادگاه گفت: تا اين لحظه که پنجمين جلسه رسيدگي مي باشد به بررسي اتهام فلاحتيان پرداختيم و فرصت دفاع براي همه محفوظ است.
سپس رئيس دادگاه اسماعيل احدي يکي ديگر از متهمان اخلال در نظام اقتصادي کشور را به جايگاه فراخواند تا از خود در مقابل اتهامات وارده دفاع کند.
 قاضي موحد گفت: اتهام احدي مشارکت در اخلال عمده در نظام اقتصادي کشور از طريق تحصيل مال نامشروع شامل 220 ميليون درهم متعلق به بانک پارسيان با مشارکت متهمان ديگر و 36 ميليون دلار متعلق به بانک پارسيان با مشارکت برخي متهمان است.
 احدي سپس در دفاع از خود گفت: اختلافي درباره شرکت داريس و زير مجموعه آن و شرکت پارسيس کيش و زير مجموعه‌هاي آن وجود دارد و تعميم دادن آنها به يکديگر صحيح نيست. مصوبات پارسيس کيش به شرکت «امرالد» ابلاغ مي شد و «امرالد»  بدون اذن پارسيس حق استفاده از مبلغي را نداشت. پارسيس کيش بعضا با استفاده از سربرگ شرکت «امرالد»  به انعقاد قرارداد با شرکت‌هاي ديگر مي پرداخت.  
متهم احدي خطاب به نماينده دادستان گفت: شما بيان کرديد که 500 هزار يورو قاچاق ارز صورت گرفته که جلسه بعد آن را اصلاح نموديد. به ظاهر مدير شرکت «امرالد»  بودم اما گردانندگان اصلي آن سعادتي، حضرتي و آشتياني بودند. شرکت «امرالد»  غيرايراني است و در خارج از کشور ثبت شده و هيچ شعبه‌اي در ايران ندارد و درحال حاضر سهام آن به پارسيس کيش منتقل شده است و مکاتباتي که من امضا کرده‌ام با اجازه سعادتي بوده است و بنده تنها کارمند «امرالد» بوده‌ام.
قاضي در اين هنگام از متهم پرسيد: سندي هست که در زمان مسئوليت سعادتي در بانک ملت 30 ميليارد تومان به حساب شما واريز شده است مبلغ آن را چه کار کرديد؟
 متهم پاسخ داد: نه واريز کننده را مي‌شناختم و نه دريافت‌کننده را. من مبالغ را به حساب افرادي که معرفي مي‌شده‌اند واريز مي‌کردم.
قاضي موحد اظهار کرد: مکررا گفته ايد که امور داخل کشور را انجام مي‌داديد و مشخص است که جا به جايي پول‌ها توسط شما صورت مي‌گرفته است.
متهم احدي گفت: 30 ميليارد تومان تحت عنوان امرالد نبوده است و از حساب شخصي من صورت گرفته است.
قاضي پرسيد: از کجا حقوق مي‌گرفتيد و چه مبلغي بود؟
 متهم پاسخ داد: 2 تا 3 ميليون تومان از سعادتي مي‌گرفتم.
 متهم احدي گفت: هيچ سندي در کيفرخواست مبني بر مديريت من در شرکت «امرالد»  وجود ندارد. اصولا بنده صلاحيت و امکان دستور انتقال وجوه را نداشتم. از پشت صحنه‌ فعاليت شرکت پارسيس کيش هم اطلاعي نداشتم و گزارش تمام مبالغ پرداختي به پارسيس کيش داده مي‌شد و هيچ مغايرتي در اين موضوع وجود ندارد.
 در ادامه قهرماني نماينده دادستان درباره نحوه ورود متهم احدي به پرونده خاطرنشان کرد: اتهام احدي مربوط به بانک پارسيان است. سعادتي زماني که در بانک ملت حضور داشته با متهم احدي در برخي شرکت‌ها عضو هيئت مديره بوده‌اند و  روابط صميمانه و مالي غيرمتعارف بين متهم احدي و سعادتي وجود داشته است. 
  قهرماني ادامه داد : با ايميل متهم احدي مکاتباتي توسط سعادتي و حضرتي صورت گرفته است و شما نمي‌توانيد نقش مجرمانه خود را انکار کنيد. سعادتي چه مسئوليتي داشته که به جاي شما امضا مي‌کرده و يا دستور مي‌داده است؟ حسب دستور مراجع نظارتي نامه‌اي خطاب به ديواندري صادر مي‌شود که مديران شرکت‌هاي کارگزاري احراز صلاحيت شوند. چطور آقاي احدي احراز صلاحيت شده‌اند؟ سند آن را ارائه دهيد. همچنين متهم احدي اذعان داشته که سعادتي در شرکت‌هاي بانک پارسيان سمت داشته است که لازم است اسناد آن را نيز ارائه کنيد.
پس از نزديک به دو ساعت، قاضي موحد با اعلام ختم جلسه اعلام کرد جلسه بعدي دادگاه روز 12 آبان برگزار خواهد شد.

|راضيه فراهاني|
مجلس يازدهم نيز مانند مجالس گذشته درحال اتمام است، چرا که 2 اسفند سال جاري شاهد رفتن و آمدن‌هاي بسياري در خانه ملت خواهيم بود. به همين جهت تبليغات انتخاباتي کانديداها براي جلوس بر کرسي‌هاي خانه ملت آهسته‌آهسته آغاز خواهد شد. در اين مبارزه قانوني ميان کانديداها، بسيار سخن از هزينه مبالغ بالاي تبليغاتي مي‌شود که هيچ نوع سقفي در قانون براي آنها تعيين نشده است. برخي معتقدند بر اساس برآوردها برخي نماينده‌ها در دوران تبليغات انتخاباتي از ۴۰۰ميليون تا يک ميليارد تومان هزينه مي‌کنند تا بتوانند به خانه ملت برسند اما موضوع قابل توجه آن است که اين افراد هزينه‌هاي هنگفت براي تبليغات انتخاباتي را از کجا به دست آورده‌اند و آيا با کانديداهايي که چنين هزينه‌هايي براي تبليغات انتخاباتي دارند برخورد مي‌شود يا خير؟ برخي معتقدند حتي اگر نماينده‌اي تمام حقوق و مزاياي خود را طي ۴ سال نمايندگي جمع کرده باشد حتي به يک چندم عدد تبليغات نيز نمي‌رسد. به همين جهت چگونگي تأمين هزينه‌هاي انتخاباتي و منابع مالي داوطلبان و نحوه هزينه‌کرد آنها همواره از ابهام‌آلودترين سؤالاتي بوده که نه‌تنها هيچ‌گاه پاسخ شفافي به آن داده نشده بلکه هيچ قانون جامعي نيز در اين رابطه وجود ندارد که بتواند کانديداهاي مجلس را به شفاف‌سازي يا محدودسازي هزينه‌هاي تبليغاتي‌شان مجاب کند.
جمال عرف، رئيس ستاد انتخابات کشور نيز طي گفت‌وگويي در اين‌باره گفت: «يکي از خطوط قرمز وزارت کشور و شوراي نگهبان براي انتخابات، ورود پول‌هايي با منبع غيرشفاف است. در سياست‌هاي کلي انتخابات ابلاغي مقام معظم رهبري به موضوع شفاف‌سازي منبع هزينه‌هاي داوطلبان انتخابات تأکيد شده است و اين موضوع تکليفي براي ما به عنوان مجريان انتخابات است. ما ستادهاي انتخابات را مکلف کرده‌ايم که منابع مالي داوطلبان را رصد کنند. اگر به يقين برسيم که هزينه‌هاي يک داوطلب از جنس پول مشکوک است، اين مسئله در تأیيد صلاحيت وي تأثير خواهد داشت.»
در همين زمينه «رسالت» گفت‌وگويي داشته که در ادامه مي‌خوانيد.
* نقص قانون در تبليغات انتخاباتي 
سيد فضل‌الله موسوي، عضو حقوقدان شوراي نگهبان در اين زمينه به «رسالت»‌گفت: «اين هزينه‌ها بايد با توجه به قانون صرف شود، البته نقص‌هايي درباره اين موضوع در قانون وجود دارد که بايد برطرف شود. درهرصورت اگر هزينه تبليغات خلاف، نامشروع يا با مشکلاتي روبه‌رو و اسناد و مدارک اين موضوعات در دست باشد، کانديداي موردنظر موردقبول يا تأييد صلاحيت واقع نمي‌شود.»
* هيچ توجيهي براي هزينه‌هاي هنگفت انتخاباتي وجود ندارد
 محمد کاظمي، نايب رئيس کميسيون حقوقي و قضائي مجلس نيز در اين زمينه به «رسالت» گفت: «شوراي نگهبان در صورت دانستن اين موضوع که کانديدايي خارج از عرف هزينه‌هاي گزافي صرف مي‌کند، مي‌تواند با وي برخورد کند کما آنکه شاهد برخورد شوراي نگهبان طي سال‌هاي گذشته با افراد متخلف در اين زمينه بوده‌ايم.» 
وي با اشاره به طرح «اصلاح قانون انتخابات» ادامه داد: «در صورت تصويب اين طرح از سوي مجلس و تأييد آن از سوي شوراي نگهبان، مي‌توان نحوه هزينه‌کرد کانديداها براي تبليغات انتخاباتي‌شان را نيز پيش‌بيني کرد.» 
اين نماينده مجلس تصريح کرد: «اين‌گونه هزينه‌هاي هنگفت هيچ توجيهي ندارد. اگر فرد به جهت کسب کرسي در خانه ملت به دنبال هزينه‌هاي تبليغاتي انتخاباتي خارج از عرف باشد تنها نشان‌دهنده آن است که فرد موردنظر به دنبال خدمت به مردم در مجلس نيست و تنها قصد پرکردن جيب خودشان از طريق بهارستان را دارند.»
وي همچنين گفت: «مردم هوشيار هستند که هزينه‌هاي گزاف منشأ مشروعي ندارد و اين هزينه‌ها در بسياري از موارد نتيجه عکس به دنبال دارد.»
* افراط عجيب در انتخابات؛ عدم وجود قانون
همچنين عليرضا سليمي، عضو فراکسيون نمايندگان ولايي مجلس با ابراز تأسف از اين‌که در قانون براي برخورد با افرادي که هزينه‌هاي هنگفت تبليغاتي دارند به «رسالت» گفت: «تاکنون براي هزينه تبليغات انتخاباتي هيچ سقفي مشخص نشده و همين موضوع باعث ريخت‌وپاش‌هاي عجيبي در انتخابات مي‌شود.» 
نماينده مردم محلات و دليجان در مجلس ادامه داد: «قرار بر شفاف شدن هزينه‌ها بود تا اگر فرد ريخت‌وپاش‌هاي خارج از عرف دارد با او برخورد شود اما متأسفانه هنوز سازوکار لازم براي برخورد با اين موضوع فراهم نشده است؛ البته نبايد از ياد برد که شوراي نگهبان با هزينه هاي خارج از عرف در تبليغات انتخاباتي برخورد مي‌کند چون فردي که به اين سبک قصد داشته باشد تا وارد مجلس شود قطعا التزامي به قانون اساسي ندارد و تنها به دنبال شيادي و برداشتن کلاه مردم است.»
اين نماينده مجلس گفت: «به نظر مي‌رسد وزارت کشور و شوراي نگهبان بايد به‌صورت جدي در اين موضوع ورود پيدا کنند. اگر بنا است تا اين مسير باز باشد مسلما شخصي که با چنين هزينه‌هاي هنگفتي به مجلس راه يابد، نمي‌تواند وظايفش را به‌خوبي در خانه ملت انجام دهد؛ البته تنها موضوع شفافيت نبايد در مجلس رقم بخورد بلکه بايد هزينه انتخاباتي ديگر نهادها نيز مشخص شود.»

| گروه اجتماعي- مرضيه صاحبي |
آمدنش را به تهران، حتمي الوقوع مي دانند، اما خصلت بدش اين است که براي آمدن زنگ 
نمي زند، سر زده مي آيد، آن روز، مرگ بر زندگي آوار مي شود، درست مثل همه روزهايي که زمين، زيرپايمان لرزيد، ديوار خانه‌هايمان تَرَك افتاد و سقف كاشانه‌هايمان از هم گسست، بعد کلي آه کشيديم و فرياد در گلويمان يخ بست.
هرچند، آن زلزله وحشتناک، هنوز گذرش به پايتخت نيفتاده و «زهرچشمي» از پايتخت نشينان نگرفته، تا آنجا که برخي تصور مي کنند، شايد همچنان بخت يار باشد و نيايد! اما مي آيد و تکانه هاي شديدش، همه چيز را از ياد مي برد، سقف ها بر سر آدم‌هايي مي‌ريزد كه زير آن پناه گرفته‌ بودند و چراغ خانه ها يک به يک خاموش مي شود ...اما هنوز جاي اميدواري هست، دست کم ساکنان 13 ميليوني اش مي دانند، در يکي از خطرناک‌ترين شهرهاي جهان زيست مي‌کنند و احتمال دارد،‌ بزرگ ترین فجایع بشري تاریخ در آن رقم بخورد. 
حتما مي دانيد، اين نخستين بار نيست که زنگ خطر را به صدا درمي آوريم، سال‌هاي متمادي از زلزله قريب الوقوع تهران گفته ايم، گويا اقبال ميليونها شهروند تهراني بلند بوده، البته مشخص نيست اين اقبال تا کي ادامه داشته باشد. حالا سخن از اين است که پايتخت ايران، استعداد عجيبي در زلزله 7 تا 8 ريشتري  دارد و بر روي  گسل هاي لرزه‌خيزي قرار دارد که هر کدامشان مثل يک بمب ساعتي براي نابودي اين شهر کفايت مي کنند؛ از گسل «شمال تهران» و «ايوانکي» تا «ري» و «کهريزک» و «مُشاع» و..... يعني در پهنه اي با امکان وقوع زلزله «بسيار شديد». حال آنکه بم و کرمانشاه به رغم وقوع زمين لرزه هاي ويرانگر در پهنه هايي با خطر کمتر قرار گرفته بودند، با اين وجود، علم اثبات مي کند، وقوع زمين لرزه در تهران به نسبت کرمانشاه و بم محتمل تر بوده و هست و بالاخره روزي مي آيد....
بي ترديد اظهارات پيش گفته مي تواند پيامي روشن داشته باشد؛ اينکه پايتخت يک بمب ساعتي است و هر آن امکان انفجار وجود دارد!! شايد وقت آن رسيده باشد که بپرسيم: آيا تهران اين قابليت را دارد که با وقوع زلزله 5 تا 6 ريشتري از پا درآيد و هزاران نفر را آواره و بي خانمان و داغدار کند؟ آيا چنين تحليل هايي مثل فيلم هاي اکشن نيست؟ فيلم هايي که ضربان قلب مان را به شدت بالا مي برند تا هم شوکه شويم و هم بترسيم؟ 
به نظر مي رسد در بيان فاجعه، کمي تا قسمتي بزرگنمايي صورت پذيرفته و يا تصويري اغراق گونه به مخاطب منعکس شده است اما اصل ماجرا را نمي توان به کلي منکر شد، به قول «بهرام عکاشه»، پدر علم زلزله شناسي ايران، دوره بازگشت زمين لرزه هاي بزرگ تهران با قدرت 7 ريشتر 150سال و حداکثر 200 سال است. او چند سال قبل گفته بود، «حدود 15 سال به زمان وقوع زلزله بزرگ تهران مانده»، اين اتفاق بدشگون هنوز به وقوع نپيوسته اما همه اهل نظر و همه متخصصان اين حوزه، در اصل وقوع آن کوچکترين ترديدي به خود راه نمي دهند، شايد دير و زود داشته باشد اما سوخت و سوز ندارد. 
«مهدي زارع»، استاد پژوهشگاه بين‌المللي زلزله‌شناسي در گفت و گو با رسالت هشدار مي دهد که در «شمالي ترين و جنوبي ترين قسمت هاي تهران و مناطق مياني، گسل هاي مهم و فعالي وجود دارد و براساس مطالعات دقيقي که انجام شده، هر 3 هزار تا 3500 سال يک زلزله به بزرگي 7 ريشتر در گسل شمال تهران اتفاق افتاده، باتوجه به اينکه آخرين اتفاق مربوط به 3200 سال قبل است، بنابراين گسل شمال تهران در آن پنجره زماني قرار دارد که مي تواند زلزله اي به بزرگاي 7 ريشتر را نشان بدهد و وقوع آن در هرلحظه از امروز تا 50 سال ديگر ممکن است. در مورد ساير گسل ها از جمله گسل «پرديسان»، بعضي از متخصصان و کارشناسان آن را يکي از گسل هاي بزرگ شمال تهران مي دانند و براساس شواهد امروزي و مطالعات و پژوهش هاي سه بُعدي، داراي شکستگي هايي است و بايد به عنوان يک گسل فعال و لرزه زا تلقي شود، البته گسل هاي «جنوب تهران»، «ري» ، «ايوانکي» و «کهريزک» هم توانمند هستند.» 
*تاب آوري ساختمان ها در برابر زلزله
ساليان قبل، بنيانگذار مقاوم‌سازي و مديريت‌بحران زلزله، گفته بود: «هر کدام از گسل‌هاي تهران حرکت کند روي بقيه گسل‌ها هم تأثير مي‌گذارد، پس تمام شهر تهران از شمال تا جنوب و از غرب تا شرق آسيب‌پذير است، طبعا برخي از مناطق که به کانون زلزله نزديک‌‌تر هستند بسيار آسيب‌پذير مي‌شوند.» با اين وصف، همه ما مي دانيم که دلايل  نگراني درباره وقوع زلزله پرشمار است و تکرار آن ملال آور، مثلا اينکه تهران تاب مقاومت در برابر خشم زمين را ندارد. حتي وقتي زلزله ۷/۳ ريشتري در کرمانشاه اتفاق افتاد، عضو هيئت مديره نظام مهندسي ساختمان اين استان عنوان کرد، «اين زلزله به حدي بزرگ است که اصلا نمي توان در مورد مقاومت ساختمان ها صحبت کرد، در واقع بيشتر مسئوليت خرابي ها متوجه شدت زلزله است که معادل ۸ بمب اتم هيروشيماست و اين قدرت را دارد که هيچ سازه اي نمي تواند در برابر آن مقاومت کند.» مي گويند، تهران ما براي فرورفتن در يک بحران لرزه‌اي نياز به زلزله ۷ ريشتري ندارد؛ فقط ۴/۶ ريشتر کافي است براي اينکه حجم وسيعي از ويراني به جاي بگذارد، هرچند پذيرش آن مي تواند محل ترديد باشد.  
به هر روي، قبل از اينکه حرف و حديثي در کار باشد،«بهرام عکاشه»، با اشاره به تاب‌آوري پايين تهران در مقابل زلزله اذعان کرده بود: « تهران شهري بسيار لرزه‌خيز است و از تاب‌آوري مطلوبي نيز در برابر حوادث طبيعي و غيرطبيعي برخوردار نيست. بنابراين نبايد انتظار وقوع چيزي جز فاجعه را در زمان بروز زلزله‌هاي پرقدرت در اين شهر داشت. سازمان‌هاي مديريت بحران و شهرداري بايد به‌گونه‌اي عمل کنند تا ميزان تاب‌آوري شهر را در مقابل حوادثي مانند زلزله افزايش دهند. افکار مردم بايد در ارتباط با پديده زلزله تا حدودي آسوده باشد، اتفاقي که اکنون رخ نداده است.»
حالا مدتهاست که علامت سؤال بزرگي، مقابل چشمانمان سبز شده: چطور ممکن است با کوچک‌ترين لرزش زمين، خانه ها روي سر آد‌م‌هاي بي خبر از همه جا آوار شود و داغ زلزله بر دلشان بماند، داغي که سرد نخواهد شد. شايد درنگاه اول پاسخ اين باشد که مردم مي توانستند اين خانه ها را در برابر زلزله مقاوم سازي کنند اما مگر آدم‌هاي پرمشغله امروز که براي حداقل هاي زندگي مانده اند و در حال حذف يک به يک کالاها از سبد خريد اند، فرصتي براي فکر کردن به اين موضوع دارند که سرپناه آنان، دست آخر روزي نفس هايشان را در برابر زلزله مي گيرد؟ 
براي تحليل بهتر موضوع، شما را ارجاع مي دهيم به گزارش «جامع جايکا»، که روايتي تازه از آسيب پذيري ساختمان‌هاي تهران ارائه کرده، در اين گزارش آمده است:«در نيمي از مساحت تهران، هشتاد درصد ساختمانها، در سه منطقه متمول شمال شهر، حدود سي درصد و در حدود يک چهارم مناطق شهر نيز حدود پنجاه درصد ساختمانها در برابر زلزله کاملا آسيب پذيرند. 
به عبارت ديگر دست کم نيمي از ساختمان‌هاي تهران با زلزله 7 ريشتري يا فرو مي ريزند و يا آسيب جدي مي بينند.» در اين گزارش درباره اثرات يکي از سه گسل اصلي تهران يعني گسل «ري» گفته شده: «بيشترين خسارت، که براساس مدل گسل ري برآورد شده است در حقيقت به لحاظ ماهيت و بزرگي، شديدترين در نوع خود خواهد بود که منجر به تخريب حدود ۵۰۰ هزار ساختمان يا ۵۵ درصد کل ساختمانها و تلفات تقريباً ۴۰۰هزار نفر خواهد شد. اگر خسارت، عملاً در مقياس ياد شده روي دهد، ضرر و زيان احتمالي اقتصادي، به طور مستقيم يا غير مستقيم، هزينه‌اي تقريباً معادل با کل توليد ناخالص ملي را در بر خواهد داشت.»
* تاب آوري 50 درصدي پايتخت در برابر زلزله
دکتر «عباس تقي زاده»، از طراحان متد اندازه گيري ميزان تاب آوري در کشور، عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران و مديرگروه سلامت در حوادث و بلايا از تاب آوري 50 درصدي پايتخت در برابر زلزله خبر مي دهد و در گفت و گو با رسالت براي تفهيم واژه تاب آوري، توضيح مي دهد: «همه اجزاي شهر اعم از زيرساخت ها، ساختمانها، فيزيک و ظرفيت هاي شهر، مسائل اجتماعي، فرهنگي، زيست محيطي و قوانين بايد بتواند در برابر حوادث مقاومت کند و به حالت طبيعي و حتي بهتر از قبل بازگردد، همه اين ها در کنارهم به معناي تاب آوري است. ما در مطالعاتي که انجام داديم، حدود 66 شاخص مختلف را در حيطه هاي متعدد بررسي کرديم و دريافتيم که تاب آوري تهران به طور کلي حدود 50 درصد است يعني در حد متوسط هستيم، نه وضعيت مان خيلي بد و نه خيلي خوب است، اما با ايده آل ها فاصله داريم.» 
تحقيقات 10 ساله در فاصله سال‌هاي 2006 تا 2016 نشان داده، روند تاب آوري شهر در حال افزايش است هرچند نسبت به ديگر کشورهاي جهان که در زمينه حوادث کار مي کنند، روند ما  کند بوده اما رو به ارتقاء است. بنابر گفته هاي«تقي زاده»، خانه هايي که در زورآبادها و مناطق حاشيه اي بدون هيچ گونه نظارتي ساخته شده اند، در اين قاعده نمي گنجد. اما همه خانه ها چنين خاصيتي را ندارند و نمي توان اين مسئله را به کل شهر تعميم داد. اينکه ما به طور مثال بگوييم شهر تهران ميزان مقاومت اش نسبت به کرمانشاه و يا سرپل ذهاب کمتر است، مقايسه دقيقي نيست. 
*نابودي پايتخت پس از زلزله، تصويري دراماتيک و غيرواقعياو بر روي تصورات ما از زلزله اي که بتواند تهران را با خاک يکسان کند، خط بطلان مي کشد و با صراحت لهجه مي پرسد: چه کسي گفته با آمدن زلزله بايد بر روي اين کلانشهر آهک پاشيد و دفن اش 
کرد، چه علمي چنين فرضيه هايي را تاييد مي‌کند؟ در مقابل «مهدي زارع» هم نابودي پايتخت پس از وقوع زلزله و به کار بردن عباراتي همچون بمب ساعتي را دراماتيک و غيرواقعي مي داند، به زعم او، «برآوردهاي علمي اين مسئله را اثبات نمي کند. تهران حدود 13 ميليون جمعيت دارد و در مکاني با اين همه تجمع جمعيتي، حتي اگر درصد کمي دچار مشکل شوند، بازهم خسارت بزرگي را در پي دارد.»   
مطالعاتي حدود 15 سال پيش توسط ژاپن انجام شده که در آن، ميزان مرگ و مير بر اثر لرزش زمين در بدترين سناريو حدود 6 تا 10 درصد است. البته به اين موضوع مي شود، دو نوع نگاه کرد، اول اينکه به هر جهت 6 تا 10 درصد مرگ خواهيم داشت که باتوجه به جمعيت تهران، حجم بسيار عظيمي را در برمي گيرد، يعني ميزان تلفات بسيار زياد خواهد بود، سوي ديگر ماجرا اين است که حدود 90 تا 95 درصد مردم زنده خواهند ماند، بنابراين مطابق مستندات و مطالعاتي که انجام شده، با حجم زيادي تلفات روبه رو هستيم، اما تعداد کساني که زنده مي مانند، بيش از تصور ماست. «تقي زاده»، يادآوري مي‌کند: «10 درصد مرگ وقتي ضربدر جمعيتمي‌شود، رقم بزرگي است اما از آن طرف 90 درصد هم بسيار بيشتر از 10 درصد است.»
«محمدجواد بلورچي»، سخنگوي سابق سازمان زمين‌شناسي کشور تاکيد مي کند، چندان راحت نمي توانيم بگوييم با يک زلزله، کل پايتخت از بين مي رود و ميزان تلفاتش چقدر است. شهر تهران در کنار کوه پايه البرز و در محلي توسعه پيدا کرده که پر از گسل هاي 
فعال است، او در گفت و گو با رسالت مي گويد، فکر نمي کنم هيچ دانشمندي پيدا بشود که اين اختلاف ارتفاع 4 هزار متري را بين کفه درياچه نمک و توچال ببيند و متوجه نشود، اينجا منطقه اي داراي تکنوتيک فعال است بنابراين از پايين شهر يعني ري و کهريزک تا شمال شهر يا توچال به طور متعدد از روي گسل ها رد مي شويم، با اين همه خيلي راحت نمي توانيم بگوييم با يک زلزله، کل پايتخت از بين مي رود چرا که در جريان زمين لرزه کرمانشاه متوجه شديم، جانمايي نامناسب مسکن مهر و ساخت و ساز بر روي گسل، عمق فاجعه را بيشتر کرده است، اما آن شهرکي که نشان مي داد ديوارها فرو ريخته ولي ساختمان ها سالم مانده اند، نمايانگر اين واقعيت است که سازه درست عمل کرده و روي سر کسي خراب نشده، در تهران هم انتظار ما اين است که اغلب ساختمان ها رفتار اينگونه داشته باشند اما اگر سازنده فقط يک نقطه کوچک اشتباه در محاسباتش، کارگر يک نقطه جوش اشتباه در جوشکاري و يا بتن کار يک نقطه اشتباه در بتن ريزي داشته باشد، همان نقطه ضعف تبديل به نقطه مرگ خواهد شد. در حال حاضر دنيا نگران چنين رخدادي در شهرهايي مثل تهران، استانبول و مکزيکو سيتي است.
«مهدي زارع»، با غيرمقاوم دانستن ساختمان هاي حاشيه شهر تهران و مقايسه سازه ها در پايتخت ايران و کرمانشاه با استناد به گزارش‌هاي مهندسين ناظر توضيح مي دهد: «استاندارد مقاومت بتن حدود 25 مگاپاسکال بر متر مکعب است و اين مقاومت در ساختمان هاي تخريب شده سرپل ذهاب، حدود 12 مگاپاسکال بوده و حتي گزارشها نشان مي دهد، مقاومت برخي از بتن ريزي هاي تهران در حد 5 يا 6 مگاپاسکال است يعن نصف مقاومت بتني که در سرپل ذهاب انجام شده و اين البته شامل همه ساختمان ها نيست.»
عمر متوسط ساختمان ها در اروپا ۱۰۰ سال برآورد شده و عمر ساختمان ها در تهران از يک سوم متوسط معمول هم کمتر است. به تعبير «بلورچي»، «ساختمان يک قوطي کبريت نيست که بعد از پرتاب شدن، شکل خودش را داشته باشد اساسا چنين سازه اي را نبايد ساخت چون هزينه آن هم گران است، سازه بايد متحمل خسارت بشود اما به کسي، خسارت وارد نکند اما ساختمان هاي ما اين انتظار را برآورده نکرده اند. حدود 30 تا 35 سال است که براي ايجاد ساختمان هاي مقاوم در برابر زلزله، داراي قانون هستيم، بنابراين کافي بود طي 30 سال گذشته اين قانون را رعايت مي کرديم، آنگاه امروز هيچ نگراني از زمين لرزه نداشتيم. البته وظيفه ساختمانها اين نيست که در برابر زلزله خراب نشوند، در واقع وظيفه سازه ها اين است که در زلزله آسيب ببينند ولي آسيب نرسانند.»
* ثبت پنج زلزله نامحسوس در روز
مي گويند تهران حداقل 10 بار براثر زمين لرزه هاي شديد از هستي ساقط شده و در حال حاضر، روزانه پنج زلزله نامحسوس ثبت مي شود که حداکثر نيم تا ۲ريشتري اند، «بلورچي» عبارت «شايد بيشتر» را به کار مي برد. «تعداد زمين لرزه هايي که دستگاه هاي 
لرزه نگاري در کشور ثبت مي کند، بسيار زياد است و تا سه ريشتر را کسي حس نمي کند، 4 ريشتر را هم فقط تعدادي حس مي کنند ولي از 4 ريشتر به بعد است که تقريبا عموم مردم متوجه لرزش زمين مي شوند، اما به هرحال زلزله هاي نامحسوس بسيار مفيد است، اين تنش هرچقدر به مرور و با زمين لرزه هاي کوچک آزاد بشود براي ما بهترين پاسخ است.
آيا آنچه گفته شد، به اين معناست که زمين لرزه هاي 2 و 3 ريشتري به تمام انرژي در پهنه ايران فشارمي آورد و تهران را تخليه مي کند؟ 
سخنگوي سابق سازمان زمين‌شناسي کشور پاسخ مي دهد: «زمين شناس ها و زلزله شناس ها باور دارند، چنين نيست، تجمع تنش در گسل ها بسيار بيش از اين است و خرده لرزه هايي که اتفاق مي‌افتد، حرکت هاي بسيار کوچکي از آزاد شدن انرژي است و بايد منتظر رخداد زمين لرزه هايي با بزرگاي بالا و جابه جايي هاي زياد باشيم، مسئله اي که ظرف ميليون ها سال توانسته توچال را به ارتفاع 4 هزار متري برساند.» 
آمارهاي سنجش شده، به صورت روزانه و هفتگي نشان مي دهند، چقدر زلزله در پايتخت اتفاق افتاده، در محدوده تهران و اطراف آن انتظار مي رود، در هر 20 سال، زلزله اي 6 ريشتري و هر دو سال يکبار، زلزله اي 5 ريشتري اتفاق بيفتد. به اين ترتيب سالانه حدود 10 تا 15 زلزله 4 ريشتري و حتي کمتر در تهران و اطراف آن به وقوع مي پيوندد، «مهدي زارع» بر اين محور تصريح مي کند که اگر اطراف تهران را در نظر بگيريم، مي توانيم سالانه در حدود 
100 زلزله با بزرگاي 3 تا 4 ريشتر و هزار زلزله با بزرگاي 2 تا 3 ريشتر داشته باشيم، به طور مثال اگر هزار زلزله را در 365 روز سال ضرب کنيم، نزديک به دو تا سه اتفاق در روز با بزرگاي 2 تا 3 ريشتر در منطقه تهران و اطراف آن رخ مي دهد، براساس همين داده هاست که به لحاظ آماري در اين محدوده يعني تهران کنوني و حاشيه ضخامت صد کيلومتري اطراف آن، مي توان انتظار داشت که هر 200 سال يک زلزله با بزرگاي حدود 7 ريشتر اتفاق بيفتد، اين مسئله نقض کننده اينکه روي گسل شمال تهران هر 3500 سال يکبار زلزله اي با بزرگاي 7 ريشتر اتفاق مي افتد، نيست زيرا منظورم از هر 200 سال، محدوده اي است که گسل شمال تهران در آن قرار مي گيرد و اما گسل هاي ديگر همچون گسل مرکز، جنوب و مشاع و گسل هاي دورتر مثل گسل پرند، رباط کريم و اشتهارد و کرج هم در آن قرار مي گيرد.
 *استعداد پايتخت در وقوع زلزله 7 يا 8 ريشتريبارها از زبان صاحب نظران تکرار شده، تهران، «استعداد زلزله 7 و نيم تا 8 ريشتر را دارد.» نشان به آن نشاني که160 سال پيش بخشي از سفارت انگليس و کاخ گلستان پس از وقوع زلزله بيش از 7 ريشتر فرو ريخت. 
با اين حال، «عباس تقي زاده»، حداکثر زلزله اي که براي تهران قابل تصور مي داند،7 تا 7/5 ريشتر است و «بلورچي» استعداد وقوع زلزله 8 ريشتري را نمي پذيرد: «ممکن است استعداد تهران در ميزان ريشترهاي زلزله، 7/1 يا 7/2 و 7/6 باشد اما  8 ريشتر يعني ميزان انرژي تخليه شده، 33 برابر افزايش پيدا مي کند بنابراين خيلي راحت نمي شود به مجموعه اي از گسل ها در صورت فعال شدن يکي از آنها، چنين نسبتي  بدهيم که «زمين لرزه 8 ريشتر توليد بکند»، ما فقط يک گسل در کشور داريم که توان توليد زمين لرزه حدود 8 را دارد و آن هم گسل «مکران» است و آن در پيشاني فرو رانش ما در درياي عمان قرار دارد، در آنجا امکان زمين لرزه 8 ريشتر و حتي بالاتر وجود دارد.»
به روايت، «مهدي زارع»، زمين لرزه هاي خيلي بزرگ مي تواند از نظر ابعاد جابه جا شده، به يک يا دو رخداد با بزرگاي بيش از 7/5 مرتبط باشد، اين يکي از روشهايي است که مي توان حرکت گسل ها و بزرگاي زلزله را حدس زد بنابراين براثر زمين لغزش هاي بزرگ، به نظرم چنين امکاني هست يعني تهران پتانسيل بالاي 7/5 ريشتر را هم دارد.
*احتمال پيش بيني زلزله، نزديک به صفرتا به اينجا، دريافته ايم که وقوع زلزله مثل مرگ، از رگ گردن به ما نزديک‌تر است، مي گويند،«پوسته هاي زمين بر روي لايه هاي عميق در حال حركت و جابه‌جايي است. در اثر اين جابه جايي ها، پوسته ها در نقاطي با يكديگر برخورد كرده و به همديگر فشار وارد مي كنند، اين فشارها به مرور به صورت تنش در سنگ هاي زيرين پوسته در طي ساليان دراز تجميع شده و در نهايت با شكست سنگ هاي زيرين اين انرژي تجمع يافته و به‌صورت گسل و زلزله آزاد مي شود و زلزله اي به وقوع خواهد پيوست.» با اين تفاسير پيش بيني زلزله امکان پذير نيست، حتي در ژاپن و آمريکا که از پيشروان علم زلزله شناسي هستند، نمي توانند چنين پيش بيني داشته باشند. 
«مهدي زارع»، چنين امکاني را چه در لس آنجلس و توکيو و چه در ايران نزديک به صفر مي داند. «حتي اگر بپرسيد در گسل هاي پرديسان، ري، کهريزک و ايوانکي هرچندسال يکبار بايد انتظار يک زلزله بزرگ داشته باشيم، پاسخ هاي ما مبتني بر برآورد غيرمستقيم است، در واقع هيچ کس برآورد مستقيمي ندارد. فقط مي دانيم گسل هاي محدوده تهران بسيار لرزه خيز است و زلزله بزرگ براي آينده تهران ممکن الوقوع نيست بلکه حتمي الوقوع است، يعني از نظر ما آن زلزله مشهور با بزرگاي 7 ريشتر حتما اتفاق مي افتد و اين مربوط به زمين است و بشر براي جلو يا عقب انداختن وقوع زلزله کاري نمي تواند انجام دهد اما مي تواند بر روي توسعه شهري و آمادگي شهروندان و بهتر کردن وضعيت مديريت بحران و ساماندهي تکنولوژي هايي که براي کم کردن ريسک زلزله در دنيا استفاده مي شود، اقداماتي انجام داده و تا حد زيادي از تبعات زلزله بزرگ در آينده بکاهد. هرچند زمان رخداد زمين لرزه ها را نمي توان به طور دقيق مشخص کرد، بنابراين نگاه محافظه کارانه، منطقي و علمي آن است که ما در پنجره زماني زلزله هستيم.»
همه ما از پيشگوهاي زمين لرزه انتظار داريم که به پرسش هايمان مبني بر «چه زلزله اي»، «با چه بزرگي»، «در کجا» و «چه زماني» پاسخ بدهند اما زمين شناسان و زلزله شناسان به دو پرسش، يعني «چه بزرگي» و «کجا» پاسخ داده اند و «محمدجواد بلورچي»  با تکيه بر واژه «هيچ گاه» تاکيد مي کند: ما  هيچ گاه نمي توانيم زلزله را پيش بيني کنيم اما مي دانيم که تهران هر لحظه مستعد زمين لرزه 7 ريشتر و بالاتر هست و بين شمال و جنوب تهران از اين نظر تفاوتي نيست، به اندازه کافي گسل در تمام اين پهنه هست و هرکدامش بلرزد براي ساير بخش هاي شهر فرقي نمي کند و همه در پهنه خطر هستيم بنابراين بودن يا نبودن منازل بر روي گسل، موضوعيت دارد اما آنچه در ذهن ما به اشتباه جا افتاده، اين است که اگر از گسل 4 کيلومتر دور شدند، مشکل حل 
مي شود، اين درست نيست، اتفاقا برخي از سازه هاي بلند در فواصل طولاني از مرکز زمين لرزه قرار دارد و ريزش مي کنند، مشکل اساسي اين است که چه موقعي زمين لرزه مي آيد اما تا امروز بشر موفق به شناسايي زمان وقوع زمين لرزه نشده است و اگر هم بشود، صلاح نيست، اطلاع رساني عمومي صورت بگيرد، اگر ما به اين دانش دست پيدا کنيم که چه زماني زمين لرزه مي آيد، ممکن است 10 درصد دچار عدم دقت شده باشيم و اگر مردم شهر را تخريب کنند و زلزله نيايد، اين اتفاق به اندازه وقوع زمين لرزه به کشور خسارت وآسيب تحميل مي کند بنابراين سعي ما بر اين است که زمين لرزه را پيش بيني کنيم براي اينکه بتوانيم گاز و برق را قطع کرده، راه ها را ببنديم، پل ها را مسدود و مکان هاي خطرناک را از حضور انسان تخليه کنيم.»
*راهکار نهايي چيست؟
بنا بر داده هاي ارائه شده، زلزله بيخ گوشمان است، شايد اين حرفها، لرزه هاي ترس را در ميان تهراني ها ايجاد کند اما زلزله بايد بخشي از واقعيت روزمره پايتخت نشينان باشد و در فراموشاندن عمدي آن، هيچ فضيلتي نيست، بايد گفتني ها را گفت و راهکار ارائه کرد، اما راهکار نهايي چيست؟
«مهدي زارع»، انتقال پايتخت را پيشنهاد مي دهد. «بي ترديد به منظور کاهش آسيب هاي احتمالي زلزله، مسئله تغيير مرکزيت سياسي و اقتصادي به جاي ديگري غير از تهران مي تواند راهکار نهايي باشد. يعني همان مسئله اي که تحت عنوان انتقال پايتخت مطرح شده است. مطابق بررسي ها، بيشترين جمعيتي که به پايتخت و پيرامون آن اضافه شده، جمعيت مهاجر است و صرف نظر از زاد و ولدي که به صورت طبيعي اتفاق مي افتد، سالانه جمعيت مضاعفي به ساکنان تهران افزوده مي شود.»
حدود 50 تا 54 سال گذشته، سياست دولت ها، تمرکزگرا بود و همه دانشگاه ها و بيمارستان ها و امکانات تفريحي مناسب در تهران ايجاد شد، اين مسئله، پيامي عملي براي مردم ايران صادر کرد که اگر به دنبال محيطي براي زندگي هستند، خود را به تهران و حاشيه هايش برسانند. گرچه انتقال پايتخت، تهران را در برابر زلزله ايمن نخواهد کرد ولي کاهش نرخ رشد جمعيت و نرخ آهنگ ساخت و ساز باعث مي شود، فرآيندها و اقداماتي که براي کاهش ريسک زلزله و تبعات آن انجام مي دهيم، موثرتر  واقع شود. زارع تصريح مي کند:«ظرف20سال گذشته در محدوده هاي خطرناک تهران، برج ساخته شده و يا توسعه شهري طي 25 سال اخير از روي گسل ها 
تا داخل دره ها انجام شده، البته کسي مخالف بهره مندي ساکنان تهران از تسهيلات استاندارد نيست ولي عدالت حکم مي کند که اين تسهيلات براي ساير شهرهاي بزرگ و کوچک فراهم شود و اگر تا پيش از اين، چنين سياستي اعمال شده بود، امروز وضعيت مان کاملا متفاوت بود و تهران مي توانست از زيربار فشار ساخت و ساز و فشار جمعيتي  رها شود، آنگاه در جهت کاهش ريسک زلزله، مؤثرتر عمل مي شد.» 
*انتقال پايتخت چاره کار نيست
اگرچه «محمدجواد بلورچي» تاکيد دارد که «شهر تهران به لحاظ موقعيت جغرافيايي، جايگاه بسيار نگران کننده اي دارد و نبايد جمعيت در اين نقطه جمع مي شد اما راهکار نهايي را سازگاري با زلزله مي داند، درست همانند بقيه قسمت‌هاي دنيا، مشکل اين است که ما زلزله را فراموش مي کنيم تا اينکه دوباره زمين مي لرزد و داغ دلمان تازه مي شود، بنابراين انتقال پايتخت، چاره کار نيست و در واقع راه حل هيچ مشکلي نيست. ما بايد فرآيندهايي که مردم را در اين نقطه جمع کرده در تمام نقاط کشور توزيع کنيم، اگر خدمات را در تهران متمرکز نکنيم، مردم در همان نقطه اي که هستند، زندگي مي کنند. اگر کار و درآمد و بهداشت در تهران متمرکز نشود کسي مهاجرت نخواهد کرد. مردم به خاطر مزايايي وارد پايتخت مي شوند و ما اين مزايا را در جاي نادرست توسعه داده و در کل کشور توزيع نکرده ايم، مقصر آن همه کساني بودند که 200 تا 300 سال پيش، دهکده کوچک کنار شهر ري را به عنوان پايتخت انتخاب کردند و حالا سال‌هاست که اين شهر، عين موجود عظيم غيرقابل کنترلي توسعه پيدا کرده است.»

| حانيه مسجودي |
نيمي از سال گذشت و نيمي از سال است که سرمان را با افزايش نرخ‌هاي پي‌درپي گرم کرده‌اند،‌ آن‌قدر گرم که در تابستان و زمستان سوختيم. ابتداي سال 98 بود که با نمايندگان و اعضاي شوراي عالي کار بر سر افزايش حقوق کارگران و کارمندان و بازنشستگان چانه مي‌زديم و چه قول‌ها که ندادند و چه تحليل‌ها که نکردند اما در پايان، کار خود را کردند و چند ماه بعد از سال جديد هم بر سر چگونگي اجراي افزايش حقوق قلم زديم. قلممان حول محور عدد و رقم بودجه‌اي مي‌چرخيد که در 22 خردادماه، سازمان حمايت از مصرف‌کنندگان براي سومين بار در يک سال گذشته، به افزايش قيمت هر کيلوگرم شير رأي داد و قيمت آن را 2390 تومان اعلام کرد ، حال اما چرا به يک‌باره از افزايش حقوق به قيمت شير رسيديم؟ به اين دليل که حقوق‌ها افزايش چنداني نداشت اما مواد خوراکي و مصرفي مردم روز به روز پله‌هاي ترقي را طي مي‌کند، به اين دليل که افزايش قيمت شير به معناي افزايش تمام فرآورده‌هاي لبني بود.

جالب‌تر اين‌که قيمت هر کيلوگرم شير اعلام‌شده جاي شکر داشت، چرا؟ 12 خردادماه بود که احمد مقدسي، رئيس انجمن صنفي گاوداران اعلام کرد اين انجمن پيشنهاد افزايش هر کيلوگرم شير خام در درب دامداري به 2570 تومان را به ستاد تنظيم بازار داده و قرار است اين ستاد، فرداي آن روز به بررسي قيمت پيشنهادي بپردازد. وي در گفت‌وگوي ديگري در 22 همان ماه ضمن اعلام اين‌که قيمت پيشنهادي وزارت جهاد کشاورزي براي هر کيلوگرم شير 2460 تومان بود، گفت: درنهايت با جلساتي که سازمان حمايت مصرف‌کنندگان و توليدکنندگان با انجمن و وزارت جهاد کشاورزي داشت، نرخ 2390 تومان تعيين و مصوب شد.
افزايش قيمت شير در سال جاري در حالي به تصويب سازمان حمايت از مصرف‌کننده و توليدکننده رسيد که پيش‌ازاين، در سال گذشته قيمت شير و لبنيات طي 2 مرحله افزايش‌يافته بود. ابتدا در تابستان سال گذشته، نرخ مصوب خريد هر کيلوگرم شير خام، با مشخصات 3.2 درصد چربي و بار ميکروبي زير 100 هزار تحويل درب دامداري کيلويي 1570 تومان اعلام شد و سپس در آذرماه 97 کارگروه تنظيم بازار، نرخ مصوب خريد شير خام درب دامداري را 2000 تومان مشخص کرد. اين افزايش قيمت شير باعث شد در سال گذشته قيمت لبنيات نيز افزايش داشته باشند.
اگر بازه زماني يک‌ساله براي قيمت هر کيلوگرم شير را در نظر بگيريم در يک سال گذشته تا خردادماه سال 98، قيمت هر کيلوگرم شير حدود 52 درصد رشد داشته است.
اين افزايش قيمت‌هاي مداوم شير در سال‌هاي اخير باعث شده است تا طبق آخرين آمار موجود و طي يک دهه گذشته (بين سال‌هاي 1387 تا 1396) متوسط مصرف سالانه شير خانوار از 215 کيلوگرم به 126 کيلوگرم کاهش يابد.
قيمت شير در خرداد امسال، 66 درصد گران شد و بااين‌وجود ستاد تنظيم بازار به افزايش 20 درصدي قيمت لبنيات در تيرماه سال جاري رأي داد، دليل اين افزايش‌هاي پي‌درپي چه بود؟ تورمي که توليدکننده و مصرف‌کننده همواره از آن عقب بودند و خواهند بود!
حال اصل خبر اين است: درحالي‌که نرخ فرآورده‌هاي لبني در 10 تيرماه سال جاري افزايش‌يافته بود در فاصله کمتر از 3 ماه، قيمت اين محصولات با تصميم سازمان حمايت مصرف‌کنندگان و توليدکنندگان دوباره افزايش يافت اما جزئياتي از قيمت‌ها منتشرنشده است.
رستمي، مديرکل نظارت بر محصولات کشاورزي و مواد غذايي سازمان حمايت سازمان حمايت مصرف‌کنندگان و توليدکنندگان به‌تازگي اعلام کرده است: براساس آخرين تصميمات گرفته‌شده در چهلمين جلسه کارگروه تنظيم بازار، سقف قيمت کيفي‌ترين شير خام و همچنين 14 قلم فرآورده‌هاي لبني تعيين و ابلاغ‌شده است.
اين تصميمات درحالي است که بخش زيادي از مردم توان مصرف اين محصولات باقيمت‌هاي قبلي را نيز ندارند، به همين دليل «رسالت»، به منظور پيگيري اين موضوع با دو تن از اعضاي کميسيون‌هاي مربوطه مجلس شوراي اسلامي و عضو سابق انجمن ملي حمايت از حقوق مصرف‌کنندگان که به دليل انتقاد از عملکرد اين سازمان برکنار شد، به گفت‌وگو پرداخت.
* قرار نبود قيمت لبنيات دوباره افزايش يابد
احمد انارکي، نايب رئيس کميسيون اقتصادي مجلس شوراي اسلامي درواکنش به اين موضوع به «رسالت» گفت: « قيمت‌گذاري براساس تصميمات وزارت صمت گرفته مي‌شود، زيرا وزارت صمت برنامه‌هاي تنظيم بازار و قيمت‌ها را تعيين مي‌کند، متأسفانه لبنيات يک‌بار در خردادماه و يک‌بار در تيرماه گران شد و اين تصميم باعث افزايش بسيار زياد فرآورده‌هاي لبني شد، اما قرار نبود مجددا چنين تصميمي گرفته شود.»
او بابيان اين‌که افزايش دوباره نرخ لبنيات در دستور کار نبوده است، بيان کرد: «با اين وضعيتي که مردم دارند بايد به آنها کمک کنيم، از طرفي اگر قرار است قيمت‌ها بالا رود نبايد مردم فشارش را متحمل شوند، زيرا دولت به توليدکنندگان يارانه مي‌دهد و مي‌توان با همين روش کار را پيش برد، اولين بار است که چنين خبري را مي‌شنوم زيرا اصلاً قرار نبود اين کار انجام شود. در ماه‌هاي گذشته قيمت فرآورده‌هاي لبني دربرخي موارد بيش از 40 درصد افزايش داشتند اما اکنون دولت خودش تصميم گرفته و برنامه‌اي براي افزايش نرخ لبنيات در دستور کار نبود.»
نايب‌رئيس کميسيون اقتصادي مجلس در پاسخ به اين‌که جذابيت بازارهاي صادراتي به دليل کاهش ارزش پول ملي و ترس از ضرر در بازارهاي داخلي را از دلايل افزايش قيمت مجدد اين محصولات عنوان کردند، گفت: «اين‌که صادرات مزيت دارد بر هيچ‌کس پوشيده نيست اما قرار نيست يارانه‌اي که براي توليد به شرکت‌ها پرداخت مي‌شود در بازارهاي صادراتي به فروش برسد، صادرات زماني مزيت دارد که همه فاکتورها براساس قيمت آزاد باشد.»
انارکي در پايان سخنان خود افزود: «اينکه دولت به توليدکنندگان يارانه دهد و آنها محصول را در بازارهاي آزاد خارج از کشور به فروش برسانند و نرخ فرآورده‌هاي لبني را در داخل افزايش دهند به‌هيچ‌وجه قابل‌قبول نيست. اگر دليل افزايش نرخ لبنيات در داخل، صادرات باشد بايد جلوي اين آسيب را گرفت زيرا صادرات بايد باعث رونق و رفاه بيشتر شود و به اقتصاد و رفاه مردم ضربه‌اي وارد نکند.»
*سازمان حمايت کار را رها کرده است
همچنين محمد محمدي، مديرکل سابق تعزيرات حکومتي استان تهران و عضو سابق انجمن ملي حمايت از حقوق مصرف‌کنندگان که به دليل انتقاد از نحوه عملکرد اين سازمان، توسط محمدرضا تابش رئيس سازمان حمايت از مصرف‌کننده برکنار شد، در گفت‌وگو با «رسالت» ضمن انتقاد از عملکرد اين سازمان مي‌‌گويد:‌ «سازمان حمايت کار را رها کرده و به دنبال منافع خودش است و تنها نهادي نيست که اين رويه را پيش‌گرفته که ديگر دستگاه‌ها نيز همين کار را مي‌کنند. من عضو سازمان بودم و به دليل 2بار انتقاد، مرا عزل کردند و گفتند شما حق انتقاد نداريد.»
وي ادامه داد: «روش کار اين‌ها همين است و براي اصلاح آن‌هم کاري نمي‌توان کرد، متأسفانه دراين‌بين فقط مردم آسيب مي‌بينند. سازمان حمايت از مصرف‌کنندگان، حمايتي از مردم نمي‌کند و آن‌طور که مشخص است به‌جاي حمايت، فقط حقوق مردم را پايمال مي‌کند.»
محمدي در واکنش به اين‌که گفته مي‌شود کاهش ارزش پول ملي باعث شده صادرات محصولات لبني سود مناسبي داشته باشد و براي رهايي از ضرر در بازار داخل قيمت آن را افزايش دهند و اين درحالي است که از دولت يارانه مي‌گيرند اما قيمت‌هاي داخلي را بالا مي‌برند، افزود: «طبق قانون اگر توليدکننده درکاهش قيمت محصولش ضرر کند دولت بايد از آنها حمايت کند، به‌طورمثال دولت يک نرخ براي محصولات تعيين مي‌کند و آنها موظف به رعايت آن هستند اما توليدکننده با اثبات واقعيت مي‌تواند به نرخ تعيين‌شده به دليل ضرر احتمالي اعتراض کند و دولت هم بپذيرد که ضرر آنها را جبران کند اما نرخ‌ها افزايش پيدا نکند، اما اين ماده قانوني اجرا نشد و نه دولت از توليدکننده حمايت مي‌کند و نه توليدکننده از مصرف‌کننده.»
عضو سابق انجمن ملي حمايت از حقوق مصرف‌کنندگان گفت: «درنتيجه زماني که بازار رها مي‌شود هرکس مي‌تواند قيمت‌ها را افزايش ‌دهد، اکنون سيستم اقتصادي کشور را دلالان مديريت مي‌کنند نه سازمان حمايت. متأسفانه اين سازمان و ديگر دستگاه‌هاي نظارتي توجهي به امور ندارند، در اين ميان توليدکننده هيچ توجهي به صحبت‌ مسئولان و قانون‌هاي موجود ندارد و به اين دليل، بازار به اين روز افتاده است.»
*دولت و مسئولان خودسرانه قيمت‌ها را افزايش مي‌دهند
جواد کاظم نسب، عضو کميسيون کشاورزي و منابع طبيعي مجلس نيز دراين‌باره با اشاره به اين‌که مجلس اجازه افزايش قيمت فرآورده‌هاي لبني را نداده است، به «رسالت» مي‌گويد: «در مجلس و کميسيون کشاورزي اين مجوز داده نشده است، اطلاع دارم که کميسيون کشاورزي و ديگر نمايندگان چراغ سبزي نشان ندادند که آقايان قيمت اين محصول را افزايش دهند و هرطور که مي‌خواهند نرخ‌ها را تعيين کنند.»
وي افزود: «در اين برهه از زمان، که وضعيت اقتصادي مملکت دچار مشکل است توليدکنندگان و دوستاني که در اين کار دست دارند بايد به دولت، نظام و مردمي که حق زيادي به گردن اين مسئولان دارند کمک کنند، اين حرکت غيرقابل‌قبول است و در کميسيون کشاورزي مجلس به آن ورود خواهيم کرد و نسبت به اين قضيه در مجلس اعتراض شديدي خواهيم داشت.»
کاظم نسب در واکنش به اين‌که آيا دولت به دليل کسري بودجه و کاهش توان حمايتي درصدد افزايش قيمت لبنيات است، تصريح کرد: «اکنون زمان آن نيست که مسئله کمبود بودجه را مطرح کنند، دولت نمي‌تواند به دليل کمبود بودجه هرطور که مي‌خواهد قيمت کالاهاي اساسي را افزايش دهد، طبقات پايين جامعه به اقلام لبنياتي نياز دارند و در بسياري از موارد سفره آنها به دليل عدم توانايي مالي، با همين اقلام پر مي‌شود. بنابراين براي تصميم‌گيري بايد اکثريت جامعه را درنظر گرفت نه اين‌که خودسرانه قيمت‌ها را افزايش دهيم تا درآمد آن به خزانه دولت واريز شود.»
عضو کميسيون کشاورزي، آب و منابع طبيعي مجلس درپايان بابيان اين‌که در مجلس به افزايش مجدد قيمت لبنيات اعتراض خواهيم کرد، گفت: «اين کار به نفع بودجه کشور نيست و دولت، مسئولان و توليدکنندگان خودسرانه عمل مي‌کنند. با افزايش مجدد قيمت لبنيات، طبقه متوسط هم ديگر نمي‌تواند از فرآورده‌هاي لبني استفاده کند. اين موضوع در مجلس پيگيري خواهد شد و نتيجه را به اطلاع عموم مي‌رسانيم.»

|سيد محمد بحرينيان - جانشين سردبير| 
تقريبا هجده سال از حمله آمريکا  به عراق در دوران بوش پسر مي‌گذرد. اين تهاجم در حالي اتفاق مي‌افتاد که چند ماه قبل از آن، افغانستان هم توسط ارتش آمريکا اشغال‌شده بود و حتي رئيس‌جمهور آمريکا، مرتبا از ايستگاه بعدي سخن مي‌گفت و ديگر مقامات آمريکايي از آن، حمله به سوريه و يا ايران را تعبير مي‌کردند. 
بوش پسر که شبيه‌ترين رؤساي جمهور آمريکا به رئيس فعلي دولت اين کشور بود، با ديوانگي و قلدرمآبي، دنيا را به دودسته تقسيم مي‌کرد، با آمريکا يا عليه آمريکا و معتقد بود که هر که عليه آمريکاست، بايد نابود شود. کاندوليزا رايس، وزير وقت خارجه آمريکا، با وقاحت، خونريزي و مصائب ناشي از جنگ در منطقه غرب آسيا را درد زايمان تولد خاورميانه جديد معرفي مي‌کرد، خاورميانه‌اي که آمريکا صحنه‌گردان آن و اسرائيل محورش باشد. همان وقت مجلسي در کشورمان بر سرکار بود که بسياري از نمايندگانش، ذليلانه و از ترس حمله آمريکا، در نامه‌اي به رهبر معظم انقلاب، نوشتند که «اگر جام زهري بايد نوشيد، تا قبل از آن‌که کيان کشور و تماميت ارضي در مخاطره قرار گيرد بايد نوشيده شود.»
از آن زمان هجده سال گذشته و آمريکا و متحدانش، کم در منطقه ما فتنه افروزي نکرده‌اند. در اين بيست سال، منطقه ما بيش از 10 جنگ به خود ديده که طرف مهاجم، يکي از کشورهاي آمريکا، انگليس، اسرائيل، عربستان سعودي و يا ائتلافي از اين کشورها در قالب ناتو يا ائتلاف‌هاي ديگر بوده است. چندين کودتا و ده‌ها مورد تنش و حتي جنگ داخلي که همواره، آمريکا يکي از صحنه‌گردانان آن بوده است.
آرامش و ثبات ايران اسلامي در اين درياي آتش، دستاورد بزرگي است، اما مراد اين نوشته نيست، آمريکا و متحدانش، امروز در کجاي اين منطقه ايستاده‌اند، چه جايگاهي دارند و آينده را چگونه مي‌بينند؟ محور مقاومت، روزبه‌روز در حال گسترش مرزهاي فکري و عقيدتي و حتي حوزه نفوذ زميني خود است، اسرائيل غاصب در پنج جنگ آخر خود با حزب‌الله و حماس، شکست‌خورده است، سال‌ها تلاش ائتلاف به رهبري آمريکا براي تغيير دولت در سوريه به بن‌بست رسيده و عربستان، در باتلاق يمن گرفتارشده وتوانش، روزبه‌روز تحليل مي‌رود. اين، مسلما آن خاورميانه جديدي نيست که جهان‌خواران منتظرش بودند، امروز رؤياي نيل تا فرات، براي سران رژيم صهيونيستي، افسانه تلخي بيش نيست. تصور کنيد همين روندي که منطقه ما در هجده سال گذشته داشته، هجده سال ديگر هم ادامه داشته باشد، آيا نبايد منتظر آن باشيم که اسرائيل، 20 سال آينده را نبيند؟ اين تازه در شرايطي است که روند تحولات رويش و قدرت گيري جبهه حق و ضعف و زبوني باطل، شتاب بيشتري نگيرد.

| گروه بين الملل |   
موضوع استيضاح رئيس جمهور ايالات متحده آمريکا، همچنان به موضوعي مهم و تعيين کننده در اين کشور تبديل شده است. با افزايش ميزان تمايل رأي دهندگان مستقل در خصوص استيضاح ترامپ، معادله به ضرر رئيس جمهور آمريکا همچنان در حال تغيير است. روزنامه نيويورک تايمز در تازه ترين شماره خود،گزارش مهمي را در خصوص ميزان تمايل ساکنان و رأي دهندگان ايالات مهم و سرنوشت ساز( ايالات خاکستري) نسبت به استيضاح ترامپ منتشر کرده است. 
اين روزنامه آمريکايي، ميزان تمايل شهروندان آمريکايي و راي دهندگان در 6 ايالت «ويسکانسين»،«آريزونا»،«فلوريدا»،« کاروليناي شمالي»،«  پنسيلوانيا»و «  ميشيگان» را مورد بررسي قرار داده است. اين 6 ايالت ، داراي يک خصلت مشترک هستند: اينکه ترامپ در انتخابات رياست جمهوري سال 2016 موفق به فتح همه آنها شده است. به عبارت بهتر، ترامپ توانست با پيروزي در اين 6 ايالت سرنوشت ساز، حضور خود در کاخ سفيد را تضمين کند. با اين حال به نظر مي رسد اين بار چنين تضميني در کار نيست!
نتايج نظرسنجي اخير نيويورک تايمز نشان مي دهد که در  6 ايالت مذکور، مجموعا 50 درصد رأي دهندگان خواستار استيضاح ترامپ هستند.اين در حالي‌است که 45 درصد رأي دهندگان با اين موضوع مخالف هستند. اين نتيجه، بر اي ترامپ يک کابوس محسوب مي شود! نبايد فراموش کرد که ترامپ در اين ايالات با اختلافي ميليمتري بر رقيب خود هيلاري کلينتون  از حزب دموکرات پيروز شد.
نيويورک تايمز در تفسير اين موضوع مي نويسد: نتايج نظرسنجي صورت گرفته در 6 ايالت خاکستري و تعيين کننده در آمريکا نشان مي دهد که روند کاهش اقبال عمومي نسبت به رئيس جمهور ايالات متحده که از ماه سپتامبر( شهريور ماه) به اين سو شاهد آن بوده ايم، ثابت مانده است. نکته ديگري که در اين نظرسنجي به چشم مي خورد، حمايت 51 درصد از رأي دهندگان مستقل در ايالات خاکستري آمريکا در قبال استيضاح رئيس جمهور آمريکاست. در مقابل، 43 درصد از 
رأي دهندگان مستقل نيز با استيضاح وي مخالف هستند. در رقابت‌هاي انتخابات رياست جمهوري سال 2016، رأي دهندگان مستقل به سوي ترامپ گرايش پيدا کردند. همين مسئله سبب شد تا آراي مستقل ها به سود ترامپ به گردش در آيد. تجميع آراي جمهوري‌خواهان و ر رأي دهندگان مستقل، منجر به پيروزي ترامپ در ايالات سرنوشت ساز و در نهايت راهيابي وي به کاخ سفيد شد. از اين رو ، رويگرداني رأي دهندگان مستقل از رئيس جمهور فعلي ايالات متحده، بدترين خبر براي ساکنان کاخ سفيد محسوب مي شود. 
لازم به ذکر است که ترامپ و رقيب نهايي وي در انتخابات رياست جمهوري سال 2020، ديگر تمرکزي بر روي ايالت آبي ( ايالاتي که آراي آن به صورت سنتي به حزب دموکرات متعلق است ) و آراي قرمز( ايالاتي که آراي آن به صورت سنتي به حزب جمهوري‌خواه تعلق دارد) ندارند.آنها در صدد رصد و جلب آراي رأي دهندگان ايالات خاکستري هستند. اين ايالات، تعيين کننده فرد پيروز در انتخابات سال آينده خواهند بود. اگر ترامپ تنها در سه ايالت پنسيلوانيا، ميشيگان و ويسکانسين، رقابت را به دموکرات‌ها ببازد و آراي الکترال اين سه ايالت را از دست بدهد، رقابت‌هاي انتخابات رياست جمهوري سال آينده را به رقيب دموکرات خود خواهد باخت. در اينجا اهميتي ندارد که  چه کسي از حزب دموکرات، اعم از برني سندرز، جو بايدن، اليزابت وارن يا کامالا هريس در مقابل ترامپ قرار بگيرد. 
نيويورک تايمز

سايت گرداب در اطلاعيه‌اي اعلام کرد: تمامي مرتبطين شبکه معاند آمدنيوز و ساير کساني که با رسانه‌هاي دشمن همکاري کرده اند خود را به اطلاعات سپاه معرفي کنند.
به گزارش خبرگزاري مهر، در پي دستگيري سرشبکه سايت و کانال معاند «آمدنيوز»، سايت گرداب بيانيه‌اي صادر و با اشاره به درخواست‌هاي مکرر از سازمان اطلاعات سپاه، از افرادي که با اين شبکه معاند همکاري داشته‌اند، خواسته شده با اين سايت تماس برقرار کنند.
متن اين بيانيه به شرح زير است:
بسم الله الرحمن الرحيم
سلام بر کاروان «پيام رسانان نهضت حسيني» که الهام بخش حرکت پرشکوه و بي نظير ميليوني امت اسلام براي رساندن نداي حق به بشريت شدند، تا با امواج عظيم حرکت اربعيني ملت‌ها در عصر جاهليت مدرن موج بيداري را تقويت و پايان حاکميت ظالمان فريبکار بر جهان را هرچه نزديک‌تر کنند. ظالماني که پس از شکست چهل ساله از انقلاب اسلامي و خلع سلاح شدن در تمام جبهه‌ها و پس از آنکه ناتواني ناوها و بمب‌افکن‌ها و موشک‌هايشان در مواجهه با انقلاب اسلامي به اثبات رسيد، اينک به سحر رسانه‌اي متوسل شده‌اند تا شايد با فريبکاري رسانه‌اي، اجل محتوم خود را عقب بيندازند.
خدا را شکر مي‌کنيم که در چنين ايامي پاسداران گمنام امام زمان (عج) را توفيق ديگري عنايت فرمود تا با گرفتار کردن يکي از مزدوران رسانه‌اي استکبار که تحت پوشش چتر حفاظتي کم‌نظير قرار داشت، از سويي پوشالي بودن هيمنه ظاهري سرويس‌هاي اطلاعاتي غرب و ضعف و جاماندگي آنها را به اثبات برسانند و از سوي ديگر با پرده‌برداري از دروغ و دغل‌هاي رسانه‌اي دشمن و افشاي پشت پرده نمايش‌هاي دروغين، زمينه رسوايي بيش از پيش
 آنها را نزد همه جهانيان فراهم آورند تا همگان بدانند ديگر دوراني که افراد سرخورده و جاه‌طلب از يک ملت به دشمن پناه ببرند و با مزدوري و دلخوش کردن به وعده‌هاي پوشالي سرويس‌هاي جاسوسي با راه انداختن رسانه و انجام جنگ رواني براي يک ملت تصميم گرفته و سرنوشت ملت‌ها را تغيير دهند به سر آمده و دوران آگاهي ملت‌ها فرا رسيده است.
آنهايي که از شکست‌هاي زنجيره‌اي استکبار از انقلاب اسلامي درس نگرفته‌اند و هنوز باور ندارند که عصر ملت‌ها فرا رسيده است، جا دارد که به خود آيند و چشم‌هاي خود را بر روي حقيقت باز کنند و از اين حوادث عبرت بگيرند و بدانند که پاسداران انقلاب اسلامي بر ادامه اين راه مصممند.
براين اساس، قبل از آنکه نوبت آنها فرا رسد و بخواهند با سرشکستگي عذرخواهي کنند، همين حالا به حقيقت روي آورند و به جاي نوکري سرويس‌هاي اطلاعاتي به صف ملت بپيوندند تا مشمول محبت مردم و رأفت نظام اسلامي گردند.
در همين راستا و با توجه به درخواست‌هاي مکرر از اين سازمان، به اطلاع مي‌رساند که تمامي مرتبطين شبکه معاند آمدنيوز و ساير کساني که به هر دليل گرفتار لغزش و همکاري با رسانه‌هاي دشمن و بدخواهان ملت شده‌ و تاکنون موفق به اعلام برائت از آنها نشده‌اند، براي ابراز ندامت و تخفيف مجازات احتمالي، مي‌توانند با پست الکترونيک contact@gerdab.ir 
و سامانه پيامکي ۱۰۰۰۱۱۴ سايت گرداب ارتباط برقرار نمايند.

رئيس جمهور، گفت: اخذ ماليات بايد همراه با شفافيت باشد.به گزارش خبرگزاري مهر، حجت‌الاسلام حسن روحاني در جلسه بررسي اجراي سياست‌هاي مالياتي، مراقبت از بنگاه‌ها و کسب و کارهاي کوچک را ضروري خواند و اظهار داشت: بايد به گونه اي عمل شود که اين مجموعه ها تحت فشار مالياتي قرار نگيرند و همزمان لازم است به گونه‌اي برنامه‌ريزي شود که بنگاه‌هاي بزرگ فرار مالياتي نداشته باشند.وي در اين جلسه که با حضور فرهاد دژپسند وزير امور اقتصادي و دارايي و اميدعلي پارسا رئيس سازمان امور مالياتي کشور برگزار شد، گفت: اين مهم نيز تنها از طريق الکترونيکي کردن نظام مالياتي کشور محقق خواهد شد.رئيس جمهور با بيان اينکه رضايت مردم زماني بيشتر حاصل مي‌شود که هر کس بدون تبعيض و براساس کسب سهم درآمدش، ماليات پرداخت کند، تأکيد کرد: هدف‌گذاري سازمان مالياتي بايد اجراي کامل قانون و کاستن از دخالت‌هاي مأمورين و محاسبه مالياتي از طريق الکترونيکي و با روش‌هاي هوشمند، باشد.روحاني اظهار داشت: مبارزه با فساد بايد در درون سازمان مالياتي با جديت پيگيري شده و تلاش شود با هوشمندسازي، ارتباط مراجعات حضوري قطع شود.وي تصريح کرد که تمام دستگاه‌ها نيز به منظور هوشمندسازي و عدالت مالياتي بايد با سازمان امور مالياتي کشور همکاري نزديک داشته باشند.رئيس جمهور با تأکيد بر اينکه اخذ ماليات بايد همراه با شفافيت باشد، تصريح کرد: مردم در يک فرآيند شفاف‌سازي، بايد بدانند که سهم ماليات در بودجه، براي خدمات و توسعه کشور هزينه مي‌شود و فرهنگسازي و تعامل بيشتر با مردم، روند پرداخت ماليات را تسهيل مي کند.

| محمدكاظم انبارلويي| 
دولت محترم در مصوبه 29/1/97 به استناد اصل 138 قانون اساسي و تبصره  2 ماده 7 قانون مبارزه با قاچاق كالا و ارز اقدام به تعيين مرجع نرخ ارز بر اساس هر دلار معادل 4200 تومان کرده است.
اين مصوبه به دلايل زيادي  يك تصميم نادرست در اقتصاد كشور بوده كه منجر به كاهش ارزش پول ملي و اغتشاش مالي و پولي و نيز رانت عظيمي به نفع قاچاقچيان ارز و كالا شده است، رهبري از آن به عنوان يك «خطاي بزرگ» و «بي‌تدبيري» ياد كرده‌اند و  آن را مستحق «پيگرد قانوني» دانستند.
اصل 138 قانون اساسي رئيس مجلس را موظف كرده است در مورد تصويب‌نامه‌هاي دولت اظهارنظر كند و اگر آن را خلاف قانون يافت با ذكر دليل براي تجديدنظر به هيئت‌وزيران بفرستد. اين مصوبه در همان روز تصويب، ابلاغ شده و همچنان كه در متن مصوبه آمده تعيين نرخ ارز همان روز به همه دستگاه‌ها ابلاغ شده است. درباره اين مصوبه ملاحظات زير قابل تأمل است.
1- تعيين نرخ مرجع ارز با مكانيزم‌هاي قانوني كه در قانون پولي و بانكي مربوط به شوراي پول و اعتبار و نيز طي فرآيندي است كه به همراه بودجه هر سال به تصويب مجلس مي‌رسد.
مصوبه دولت هيچ يك از اين  فرآيندها را طي نكرده است و برخلاف مصوبه مجلس و شوراي نگهبان اقدام به تعيين نرخ مرجع ارز كرده است. چرا جنابعالي اين نقض اصل 138 و نيز قوانين عادي مترتب بر اين مصوبه را به دولت متذكر نشديد و جلوي مصوبه خلاف قانون را نگرفتيد.
2- چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب هيچ دولتي تعيين نرخ مرجع ارز با ناديده گرفتن مسئوليت‌هاي قانوني بانك مركزي مستند به قانون مبارزه با قاچاق ارز و كالا نكرده است. در همين قانون هم، به دولت چنين اجازه‌اي داده نشده است. آنچه در اين قانون آمده مديريت و ساماندهي بازار ارز است نه تعيين نرخ ارز، چگونه است كه با اين مصوبه خلاف قانون توسط شما مخالفت نشده است.
3- دولت وفق اصل 138 ابتدا به ساكن نمي‌تواند قانون‌گذاري كند. آنچه در اصل 138 آمده است اختيارات دولت در تدوين آيين‌نامه اجرايي قوانين، انجام وظايف اداري و تأمين اجراي قوانين و تنظيم سازمان‌هاي اداري است. تصويب‌نامه مورخه 22/1/97 از جنس هيچ‌كدام  از اينها نيست.
ابتدا به ساكن اقدام به قانون‌گذاري در مورد يك امر كليدي در حوزه مسائل پولي و مالي كشور كرده است كه فرآيند قانون آن در شوراي پول و اعتبار، وظايف وزارت اقتصاد و دارايي، تصويب بودجه در دولت و مجلس و شوراي نگهبان دقيقا تعريف شده است.
مصوبه دولت هيچ‌كدام از اين مسيرهاي قانوني را طي نكرده است. آيا دولت 
ابتدا به ساكن مي‌تواند قانون‌گذاري كند پس مجلس چه كاره است؟
4- هيئت تطبيق قوانين متشكل از كارشناسان مالي، حقوقي و نيز صاحب نظر در حوزه‌هاي مختلف وظيفه دارند رئيس مجلس را در اجرايي كردن اصل 138 ياري كنند و رئيس مجلس براساس نظر آنها اقدام به رد يا قبول مصوبات دولت مي‌كند. نظر هيئت تطبيق در مورد اين مصوبه خلاف قانون چه بوده است؟ اگر نظري نداده است چرا؟ اگر داده است حداقل ديدگاه‌هاي اعضاي آن را براي كساني كه مي‌خواهند اين «خطاي بزرگ»  و «بي‌تدبيري» را براساس فرمان رهبري در دستگاه قضا پيگيري كنند منتشر كنيد. 
5- اين مصوبه در همان روز تصويب؛ ابلاغ و اجرا شده است و توسط معاون اول با آب و تاب از رسانه ملي اعلام و آثار خود را در بازار ارز و طلا گذاشته است. چرا دولت  زماني را  براي اظهارنظر رئيس مجلس و اعمال اصل 138 قانون اساسي در نظر نگرفته است. آيا توافقي در اين‌باره بوده است؟ 
6- در شوراي پول و اعتبار  2 نفر از نمايندگان مجلس از كميسيون‌هاي اقتصادي و برنامه و بودجه و محاسبات حضور دارند. آيا رياست محترم مجلس گزارشي از آنها در باب تعيين قيمت ارز مرجع گرفته است و علت اختلاف مصوبه دولت با اين شورا را پيگيري كرده كه بااجراي مصوبه دولت موافقت كرده است.
7- هيئت رئيسه براي برخورد با اين «خطاي بزرگ» و «بي‌تدبيري» از باب نظارت بر كاركرد دولت چه كرده است؟
آيا توليد رانت 120 هزار ميليارد توماني براي قاچاقچيان كالا، ارز و طلا و كاهش ارزش پول ملي وظيفه‌اي براي نمايندگان ملت بار نمي‌كند. اين وظيفه در كدام نطق جنابعالي و ديگر نمايندگان ظهور و بروز داشته است؟
8- ديوان محاسبات به عنوان اصلي‌ترين نگهبان بيت‌المال به موجب ماده يك قانون خود و نيز در مورد تصميم نادرست و غيرقانوني مصوبه  22/1/97 وفق وظايف ذاتي خود در بند «هـ» ماده 23 همچنين اعمال ماده 24 قانون ديوان محاسبات تاكنون چه كرده است؟ آيا اين بي‌تدبيري و خطاي بزرگ را مورد پيگرد قانوني قرار داده است.
بند «هـ» ماده 23 قانون ديوان محاسبات مي‌گويد؛ اگر مسئولي با تصميم نادرست باعث اتلاف و يا تضييع بيت‌المال شود بايد ديوان به آن رسيدگي كند. ماده 24 قانون ديوان محاسبات مي‌گويد؛ تخلفاتي كه ناشي از دستور رئيس‌جمهور باشد و اثر مالي داشته باشد، علاوه بر جبران ضرر، گزارش لازم حسب مورد جهت استحضار و اخذ تصميم توسط ديوان بايد به مجلس داده شود. 
چرا جنابعالي و مجلس و ديوان محاسبات چشم خود را بر تصميم نادرست و غيرقانوني رئيس‌جمهور در تعيين نرخ مرجع ارز بسته‌ايد و وظايف نظارتي مجلس را در اين مورد تعطيل كرده‌ايد.
تصميم نادرست و غيرقانوني رئيس‌جمهور منجر به اين شده كه  عده‌اي نوكيسه يك شبه به درآمدهاي ميلياردي برسند بدون اينكه مالياتي بدهند، ثروت نجومي آنها منجر به كاهش ارزش پول ملي و كاهش قدرت خريد مردم و تورم بالاي 45 درصد طي دو سال اخير شده است. در حقيقت رانت و غارتي كه صورت گرفته است از جيب مردم محروم و مستضعف بوده و هزينه آن را مردم پرداخت كرده‌اند. آيا  رياست محترم و نمايندگان مجلس نمي‌خواهند از اختيارات خود براي جلوگيري از تصميمات نادرست و غيرقانوني و خلاف قانون اساسي استفاده كنند.

رئيس ستادکل نيروهاي مسلح گفت: تلفات سنگين، هزينه مقابله با ايران است.به گزارش خبرگزاري مهر، سرلشکر محمد باقري در بازديد از تيپ ۶۵ نيروي ويژه هوابرد ارتش با اشاره به نقش نيروهاي مسلح در برابر دشمني‌ها و تهديدات، گفت: نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران در برابر اين همه دشمني و توطئه، تحريم و فشار و تهديدات عليه کشور، مسئوليت بسيار سنگين برقراري امنيت پايدار، ايجاد و ارتقاي بازدارندگي کارآمد و مؤثر را بر عهده دارند. اگر کشور داراي امنيت است، به خاطر همين بازدارندگي است.وي به دشمني تاريخي آمريکا با ملت و کشور ايران و تجاوزگري رژيم صهيونيستي اشاره کرد و يادآور شد: در مورد دشمني آمريکاي جنايتکار و صهيونيسم آدم‌کش، هيچ ترديدي در جهان وجود ندارد.رئيس ستادکل نيروهاي مسلح با بيان اينکه بازدارندگي، مانع تهاجم دشمن به ايران است، گفت: اگر اتفاقي نمي‌افتد و تهاجمي صورت نمي‌گيرد، صرفا به خاطر بازدارندگي کارآمدي است که در برابر اين تهديدها وجود دارد.باقري تأکيد کرد: دشمن بايد بداند اگر به مرزهاي ميهن اسلامي تجاوزي صورت بگيرد با يک ملت يک‌پارچه و تابع رهبر که داراي نيروهاي مسلح مقتدر و توانمندي است، مواجه خواهد شد و اين مواجهه حتما همراه با تلفات سنگين، انهدام تجهيزات و آبروريزي سنگين همراه خواهد بود و منفعتي که از اين تهاجم خواهد برد، قابل قياس با هزينه سنگيني که بايد بپردازد، نيست.وي با بيان اينکه نيروهاي مسلح ما در طول تاريخ و چهل سال انقلاب اسلامي نشان دادند که قصد هيچگونه تهاجم و تجاوز به هيچ کشوري را ندارند، گفت: نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران هيچ چشم داشتي به منابع و يک وجب خاک همسايگان ندارند، اما در برابر تهاجم و بدخواهي دشمنان مي‌ايستند و اين ايستادگي را در دفاع مقدس نشان دادند.رئيس ستادکل نيروهاي مسلح در بخش ديگري از سخنان خود تصريح کرد: دوستان به ما اطمينان مي‌کنند و دشمنان از ما وحشت دارند چرا که بايد چنين رويه‌اي در برخورد با دوستان و دشمنان وجود داشته باشد.باقري با ابراز خرسندي از آمادگي رزمي و توان دفاعي تيپ ۶۵ نوهد، گفت؛ ان‌شاءالله روز به روز شاهد آمادگي بيشتر تيپ ۶۵ و ساير واحدهاي ارتش باشيم و با وحدت و يکپارچگي ميان ارتش و سپاه و با هماهنگي کامل ميان قواي مسلح کشور، همه دست در دست هم بتوانيم کشوري امن و آرام ايجاد کنيم تا در بستر اين امنيت، کشور مسير خود را به سوي پيشرفت و توسعه ادامه دهد.