همخوان با روحیه استعمارستیزی

پیمان اسماعیلی(منتقد سینما)

در دورانی که به خصوص پس از جنگ دوازده روزه نیاز داریم به آثاری در سینما و تلویزیون که علیه مشی استعماری و درخدمت ملی گرایی باشند باید به سمت تولید و عرضه فیلم و سریال‌هایی برویم که ذات داستانی آنها ضدّ استعماری است.اقتباس ادبی در سینما و تلویزیون در حکم شمشیر دولبه است.گاهی ناموفق و شکست می خورد ( تجربه ناکام کیمیایی در فیلم خاک دراقتباسش از داستان دولت آبادی ) و یا موفق (مثل اقتباس های کیومرث پور احمد و ابراهیم فروزش از آثار هوشنگ مرادی کرمانی).بدون تردید رمان سووشون جزوء پنجاه رمان برتر وموفق ادبیات معاصر ایران است که بیشتر از سی بار تجدید چاپ شده و بهترین اثر دانشور است که شاید بخشی از تجربه زیستش در شیراز ابتدای قرن چهاردهم خورشیدی منجر به اثر گذاری رمان شده است.دانشور در کتابش داستان یک خانواده متوسط  روبه بالا را در زمان جنگ جهانی روایت می‌ کند و قهرمان اصلیش زن جوانی به نام زری است که با وقوع اتفاقاتی در زندگیش از یک زن خانه نشین تبدیل به زنی روشن و کنشگر می شود.نرگس آبیار فعال ترین و یکی از موثر ترین کارگردانان زن سینما است، در اولین تجربه سریال سازی خود به سراغ این رمان می رود و پخش سریال که با حمله اسرائیل به ایران همراه است،همخوانی درستی با روحیه مقاومت و استعمارستیزی رمان و مردم ایران دارد و این مسئله یکی از نقاط قوت سریال است.
کارگردانی درست و سنجیده با دکوپاژ موثر،تاکید بر نقش موثر زن ایرانی درقرن معاصر،فیملبرداری پرتحرک، استفاده از انیمشن درساختار روایی،وموفق و یکدست بدون شک از نقاط قوت این سریال محسوب می شوند.حضور بهنوش طباطبایی درنقش  محوری سریال زری و میلاد کی‌مرام در نقش یوسف ،سام درخشانی و آزاده صمدی بازی های سریال درحد استاندارد و خوبی قرار داده است. سینما و تلویزیون ما برای برون رفت از ضعف فیلم نامه نویسی نیاز به چنین اقتباس هایی دارد و چه خوب است که همچنان به جای تولید آثاری که ظاهرا تالیفی هستند و درباطن، کپی،به سمت تولید هرچه بیشتر آثار اقتباسی برویم.