دستیار اجتماعی رئیس‌جمهور در همایش رمزآتی:

نگاه امنیتی سد اصلی توسعه اقتصاد دیجیتال است

مشاور و دستیار اجتماعی رئیس‌جمهور در دومین روز همایش «رمزآتی» گفت:نگاه امنیتی سد اصلی توسعه اقتصاد دیجیتال است
به گزارش اقتصادآنلاین، علی ربیعی، مشاور و دستیار اجتماعی رییس‌جمهور در دومین روز همایش «رمزآتی» با اشاره به اینکه حضور گسترده علاقه‌مندان در این همایش امیدبخش است، گفت:در شرایطی که امروز کشور در هیاهوی نقدها و مسائل ذهنی و روحی قرار دارد،این جمع نشان می‌دهد هنوز عده‌ای درایران به دنبال برون‌رفت،کار خوب و مسیر درست هستند.وی افزود:ایران و ایرانیان درهر شرایطی توانسته‌اند سقف‌ها و دیوارها را بشکنند و همین روحیه باعث شده تمدن ایرانی پابرجا بماند.ما هیچ دوره‌ای مانند امروز نیازمند پشتکار، خلاقیت و مدارا نبوده‌ایم. این مقام مسئول با تأکید بر اینکه اقتصاد دیجیتال فرصتی تاریخی برای بازتعریف عدالت اجتماعی است، گفت: ایران در شرایط فعلی بیش از هر زمان به پشتکار، خلاقیت و گفت‌وگوی سازنده درباره آینده نیاز دارد و اقتصاد دیجیتال می‌تواند موتور فقرزدایی و کاهش نابرابری باشد.

ضرورت توجه به پیامدهای اجتماعی اقتصاد دیجیتال
 مشاور و دستیار اجتماعی رئیس‌جمهور ادامه داد:قصد دارم ساختار اقتصاد دیجیتال ایران را ازمنظر پیامدهای اجتماعی و نسبت آن با نابرابری وعدالت بررسی کنم.او با بیان اینکه اقتصاد دیجیتال در جهان و در ایرانeven اگر ضعیف‌تردر سال‌های اخیر به سرعت رشد کرده است، گفت:اگر رشد تاریخی اقتصاد جهان را در بازه‌های ۲۴ ساعته تصور کنیم،امروز فناوری این ۲۴ ساعت را به یک دقیقه تبدیل کرده است.اقتصاد دیجیتال در آینده بر سیاست، فرهنگ و امنیت مسلط می‌شودربیعی افزود:همان‌طور که در کشورهای توسعه‌یافته، اقتصاد دیجیتال هیمنه‌ای بر سیاست، فرهنگ و امنیت پیدا کرده،در ایران نیز در ساختار قدرت و تغییرات نگرشی آینده تأثیرعمیقی خواهد گذاشت.ربیعی گفت:یکی از نارسایی‌های سیاست‌گذاری ما بی‌توجهی به آثار اجتماعی حوزه‌هایی بوده که در بستر خود رشد کرده‌اند.وی با اشاره به اینکه تجربه زیسته او نشان‌دهنده نقش کلیدی سیاست‌گذاری اجتماعی در این حوزه است، افزود:به اعتقاد من مهم‌ترین مانع رشد اقتصاد دیجیتال در ایران،نگاه امنیتی و تهدیدانگارانه به این حوزه است؛از مالکیت تا ارتباطات خارجی و بزرگ‌شدن بخش خصوصی.وی گفت:اولین شرط رشد،عبور از نگاه امنیتی به نگاه ظرفیت‌محور است.

اقتصاد دیجیتال؛ هم‌زمان عامل کاهش و افزایش نابرابری
ربیعی گفت:در کشورهای مشابه ما دو نوع نابرابری وجود دارد: نابرابری داخلی و نابرابری با جهان. اقتصاد دیجیتال می‌تواند هر دو را کاهش یا افزایش دهد. اگر زیربناها اصلاح شود، این حوزه می‌تواند به کاهش نابرابری کمک کند.وی افزود:ساختارها باید دارای DNA اجتماعی باشند تا عدالت و شفافیت را تعمیق کنند.ربیعی با بیان اینکه در دهه اخیر اشتغال و شمول مالی پیوند عمیقی با فقرزدایی پیدا کرده، گفت:کسب‌وکارهای دیجیتال خرد با کمترین سرمایه و بیشترین مقیاس‌پذیری توان ایجاد درآمد برای زنان، جوانان، روستاییان و شاغلان غیررسمی را دارند.او ادامه داد:همین ظرفیت‌ها باعث شده اقتصاد دیجیتال یکی از مؤثرترین ابزارهای فقرزدایی پایدار باشد.

تجربه کرونا و مقاومت بالای کسب‌وکارهای دیجیتال
ربیعی گفت:در دوران کرونا،برخلاف بخش‌های سنتی،مشاغل دیجیتال کمترین آسیب را دیدند و توانستند فعالیت اقتصادی را تداوم بخشند؛هرچند فیلترینگ و تحلیل‌های امنیتی نادرست بعداً آسیب‌هایی ایجاد کرد.وی با اشاره به تجربه حمایت از زنان بلوچ گفت:امروز تولیدات زنان روستایی بلوچ به کمک پلتفرم‌های دیجیتال در فرانسه و کشورهای دیگر فروخته می‌شود.ربیعی افزود: در نبود سیاست‌گذاری هوشمند، شکاف مهارتی، کمبود آموزش دیجیتال، اینترنت ناپایدار، بیمه ناکافی و نبود حمایت اجتماعی مانع رشد مشاغل دیجیتال خرد می‌شود.این مقام مسئول در ادامه خاطر نشان کرد:نیروی کار جدید ایران به دنبال مشاغل مستقل،منعطف و منزلت‌محوراست.مشاغل دیجیتال دقیقاً به نیازهای ذهنی و ارزشی نسل جدید پاسخ می‌دهند و رضایتی ایجاد می‌کنند که درصنایع کلاسیک وجود ندارد.ربیعی افزود:سازمان فنی‌وحرفه‌ای باید از آموزش‌های سنتی فاصله بگیرد.مدارس و دانشگاه‌ها نیز چنین رویکردی ندارند.

وی افزود:اقتصاد دیجیتال می‌تواند هزینه فقرزدایی را کاهش دهد و سیاست فقرزدایی هوشمند را معنادار کند.ربیعی گفت: در شرایط تحریم و رکود، مدل‌های کم‌هزینه کسب‌وکارهای دیجیتال خرد می‌توانند موتور فقرزدایی باشند و زنان سرپرست خانوار، جوانان و مناطق محروم را به درآمد پایدار برسانند.او بر ضرورت ایجاد زیرساخت ارزان و پایدار، آموزش مهارت‌های دیجیتال، حمایت بیمه‌ای، نظام مالیاتی ساده و مراکز نوآوری محلی تأکید کرد.ربیعی گفت: «در کنار فرصت‌ها، باید به آسیب‌ها نیز توجه کرد؛ از پیش‌بینی رفتار جمعی تا استعمار داده، وابستگی دیجیتال، بهره‌کشی احساسی و مسائل مربوط به نابرابری و چانه‌زنی نیروی کار.

اقتصاد دیجیتال فناوری نیست، فرصت عدالت است
او تأکید کرد:اقتصاد دیجیتال فقط یک فناوری نیست؛فرصتی تاریخی برای بازتعریف عدالت اقتصادی و اجتماعی است.اگر از مراحل اولیه عبور کنیم و DNA اجتماعی را وارد این حوزه کنیم، می‌تواند به ابزار عدالت‌گستر تبدیل شود.