«قوت» شرط بقا

محسن پیرهادی
بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب در دیدار با دانش‌آموزان و دانشجویان، بار دیگر نقشه راه جمهوری اسلامی را روشن کرد؛ نقشه‌ای که بر پایه درک واقع‌بینانه از جهان و شناخت ظرفیت‌های درونی کشور ترسیم شده است. ایشان یادآور شدند که اختلاف ایران با ایالات متحده، تاکتیکی یا شخصی نیست، بلکه ماهوی است: ایران می‌خواهد آزاد و مستقل بماند و نظام سلطه، از اساس با استقلال ملت‌ها دشمن است. در جهانی که زورگویی هنوز در پوشش قانون و نظم بازتولید می‌شود، ملت‌ها تنها با تکیه بر توان درونی می‌توانند بقا و عزت خود را تضمین کنند.
رهبر معظم انقلاب مفهوم «قوت» را در معنایی جامع به کار بردند؛ قوت علمی، مدیریتی، نظامی و معنوی، که در مجموع سازنده «اقتدار ملی» است. کشوری که در هر یک از این اضلاع ضعف داشته باشد، دیر یا زود در معرض فشار و تحمیل قرار می‌گیرد. قوت در این معنا، نه ابزار سلطه بلکه سپر عزت است؛ سدی در برابر نفوذ بیگانه و ضمانتی برای رشد درونی است.
بی‌تردید، در گذار از شرایط فعلی به آینده‌ای مطمئن‌تر، باید ارکان این قوت به شکلی منسجم و هدفمند تقویت شود. در ادامه، دوازده راهبرد کلان و عملی بر پایه منطق بیانات اخیر مقام معظم رهبری قابل ترسیم است:
۱. «تقویت حافظه تاریخی ملت» تا نسل جوان بداند استقلال امروز، محصول مقاومت دیروز است و هر سازش بی‌محاسبه، تکرار تجربه تلخ وابستگی است.
۲. «احیای شتاب علمی کشور» با اتصال واقعی دانشگاه، صنعت و سیاست؛ نه با شعار بلکه با میدان دادن به پژوهش‌های مسئله‌محور.
۳. «اصلاح ساختار مدیریتی و ارتقای کارآمدی» از طریق شفافیت، پاسخ‌گویی و حذف مدیران کم‌تحرک یا ترسو.
۴. «تقویت توان بازدارندگی هوشمندانه» تا دشمن بداند هیچ تهدیدی بدون هزینه نخواهد بود؛ بازدارندگی برای صلح، نه برای جنگ.
۵. «سرمایه‌گذاری بر نسل جوان مؤمن و کارآمد» و فراهم کردن میدان مشارکت برای آنان در تصمیم‌سازی‌های کلان.
۶. «احیای معنویت در متن پیشرفت» تا علم و قدرت از اخلاق جدا نشوند و مسیر توسعه به بی‌هویتی نینجامد.
۷. «استقلال در سیاست‌خارجی با نگاه واقع‌گرایانه»؛ تعامل با همه‌کشورها جز آنان که آشکارا دشمن ملت ایران‌اند.
۸. «تقویت نهادهای مردمی، دانشجویی و فرهنگی» به‌عنوان بازوان نرم پیشرفت و حلقه اتصال میان مردم و حاکمیت.
۹. «شفافیت و عدالت اقتصادی» برای بازسازی اعتماد اجتماعی؛ هیچ اصلاحی بدون مبارزه واقعی با فساد پایدار نمی‌ماند.
۱۰. «تثبیت گفتمان اقتصاد مقاومتی» تا کشور در برابر تکانه‌های جهانی و تحریم‌ها، ثبات و توان ادامه مسیر داشته باشد.
۱۱. «گفتمان‌سازی مستمر حول مفهوم مقاومت و خوداتکایی» تا جامعه از درون قانع شود که پیشرفت وابسته به اراده خود اوست، نه لطف بیگانه.
۱۲. «نظارت دائمی و اصلاح مستمر ساختارها» تا تصمیمات بزرگ کشور از مسیر تجربه، بازخورد و واقعیت عبور کنند و به شعار تبدیل نشوند.
این دوازده محور اگر نه در حد سخن، بلکه در عرصه اقدام دنبال شود، می‌تواند کشور را از حاشیه واکنش به متن کنش بازگرداند. ایران در موقعیتی قرار دارد که هر ضعف داخلی، خوراکی برای فشار خارجی می‌شود و هر انسجام درونی، مانعی در برابر طمع بیگانگان.
رهبر معظم انقلاب با تأکید بر اینکه «کشور باید قوی باشد تا دشمن طمع نکند»، بار دیگر جوهره سیاست‌ورزی اسلامی را بازخوانی کردند؛ سیاستی که نه در انزوا معنا دارد و نه در وابستگی. ایران قوی، به معنای ایران عادل، عالم، منسجم و باثبات است.
در عصر آشفتگی قدرت‌ها، ایران می‌تواند با تکیه بر عقلانیت مقاوم، نمونه‌ای از استقلال فعال باشد؛ کشوری که از گذشته درس می‌گیرد، از حال فرصت می‌سازد و برای آینده امید می‌کارد. قوت، شعار نیست؛ شرط بقاست.

​​​​​​​

«قوت» شرط بقا